Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 4 marca 2014 r. (II FSK 738/12; II FSK 739/12; II FSK 1358/12).
Podatnik, który działa na rynku budowlanym, przystępując do realizacji kontraktów, zobowiązany jest do uzyskania gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej. We wnioskach o wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych złożonych przez podatnika do organów podatkowych problem sprowadzał się do odpowiedzi na pytanie: czy koszty gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, obejmującej okres realizacji inwestycji i/lub okres rękojmi uzyskanej dla konkretnej umowy budowlanej, należy uznać za koszty bezpośrednie i jednorazowo zaliczyć do kosztów podatkowych ?z chwilą uzyskania pierwszego przychodu.
Podatnik stwierdził, że koszty te są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiągnie z tytułu realizacji konkretnej inwestycji. Wydatki te warunkują możliwość podjęcia się realizacji kontraktu, a więc ich poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie przychodów. W związku z tym są to bezpośrednie koszty uzyskania przychodów.
Organ nie zgodził się z tą argumentacją. Jego zdaniem, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotowe wydatki należy uznać za pośrednie koszty uzyskania przychodu.
Podatnik zaskarżył interpretację do WSA w Olsztynie. Sąd ten w wyrokach z 30 listopada 2011 r. (I SA/Ol 669/11; ?I SA/Ol 668/11) oddalił skargi podatnika, natomiast w wyroku z 26 stycznia 2011 r. (I SA/Ol 752/11) uchylił zaskarżoną interpretację. Strony wniosły skargi kasacyjne od niekorzystnych dla siebie wyroków.
