Zasadne byłoby przemyślenie skutków nowelizacji prawa upadłościowego z 2019 r. i przynajmniej częściowy powrót do wcześniejszych regulacji dotyczących tzw. pre-packu.

Czekamy na uchwałę poszerzonego składu Sądu Najwyższego, która może mieć poważne skutki gospodarcze. Dowiemy się, czy sędziowie potwierdzą, że nie ma podstaw do traktowania lasu jako rzeczy wyłączonej z obrotu.

Bruksela opublikowała doroczny raport na temat stanu sądownictwa w Europie. Wypadamy w nim słabo. Taki wynik to nie nowość, gdyż zapaść sądów utrzymuje się od lat. Nie przypominam sobie też w ostatnim czasie reformy, która miałyby to zmienić.

Od lat niewiele się zmienia. Podwyższane są kary, przeprowadza się popisowe akcje policji i akcje społeczne. I co? I nic. W żyłach polskich kierowców alkohol jak płynął, tak płynie.

Zadanie dla Wysokiego Sądu: ile wiatraków musi wybudować PGE? I jak bardzo podnieść ceny?

Oberwało się sędzi, która skazując Beatę Kozidrak za jazdę po pijanemu, przywołała jej dorobek artystyczny jako okoliczność łagodzącą. A nie jest to zły wyrok.

Prawo to stałe i trwałe dążenie do tego aby każdemu oddać to co mu się należy. Dlatego np. Tomasza Komenda został uniewinniony, gdy okazało się, że prawomocny wyrok skazał go za czyn którego nie popełnił. Istotą jest praworządność a nie trwałość prawomocnych orzeczeń. Natomiast, w sądach administracyjnych praktyka orzecznicza jest odwrotna. Wartością nadrzędną jest trwałość ostatecznych decyzji. To sądowe przyzwalanie na okradanie przez państwo własnych obywateli.

Problemem zasadniczym jest ciągle za słaba rozpoznawalność i wizerunek adwokatury w społeczeństwie. Trwa ożywiona dyskusja o zakazie reklamy i promocji, ale niewiele zmienia ona w prezentowaniu światu, jaką rolę w życiu człowieka może pełnić adwokat.