- Spółka z o.o. prowadzi działalność polegającą na produkcji, postprodukcji, dystrybucji filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, a także związaną z projekcją filmów. Wśród osób, z którymi współpracuje spółka są osoby pracujące na planie zdjęciowym. Osoby te są zatrudnione przez spółkę albo współpracują ze nią na podstawie umów cywilnoprawnych. Praca nad nagraniami często przekracza 8 godzin dziennie i odbywa się w miejscach słabo skomunikowanych co uniemożliwia samodzielne zorganizowanie posiłków przez osoby przebywające planie. Z tego względu spółka zamawia dla nich wyżywienie w formie cateringu. Jest ono dostępne na planie zdjęciowym, a jego zapewnienie jest konieczne dla sprawnego kontynuowania współpracy i generowania przez spółkę przychodu. Pracownicy i współpracownicy nie ponoszą żadnych kosztów związanych z zakupem cateringu. Zakup tych usług jest udokumentowany fakturą wystawiona na spółkę. Czy takie wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów? – pyta czytelnik.
Spółka opodatkowana estońskim CIT, która wypłaca wspólnikowi jego udział w zysku, zobowiązana jest do zastosowania pomniejszenia podatku potrącanego od tej kwoty już w dniu wypłaty.
Regulacje o dodatkowych obowiązkach, żeby płatnik mógł skorzystać z niepobrania podatku u źródła od wypłat zysków przedsiębiorstwa powyżej 2 mln zł, w praktyce nigdy nie obowiązywały. A wszystko przez decyzje prawodawcy.
Wydatki na urządzenie peryferyjne, które ma zabezpieczać miejsce pracy, w którym dochodzi do kontaktu człowieka z maszyną, mogą zostać rozliczone w ramach ulgi na robotyzację.
Możliwość objęcia zwolnieniem strefowym dodatkowego dochodu powstałego w wyniku następczej zmiany cen stosowanych w transakcjach z podmiotami powiązanymi nie jest oczywista i bywa przedmiotem sporów przedsiębiorców z fiskusem.
Zasadniczo fundacja rodzinna może kumulować majątek oraz nim obracać (np. zbywać składniki, otrzymywać dywidendę) bez konieczności zapłaty CIT na bieżąco. Fundator może zapłacić dodatkowo nawet 23 proc. VAT.
