Reguły koordynacji zabezpieczenia społecznego nie pozwalają na brak ustalenia podlegania przez pracownika (zleceniobiorcę) ubezpieczeniom społecznym w żadnym kraju w sytuacji, gdy wykonywał pracę za granicą i spełniał tytuł podlegania ubezpieczeniom, a wcześniej został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych w kraju zamieszkiwania. Zasada ta nie pozwala na sytuację, w której zatrudniony nie podlega ubezpieczeniom społecznym w kraju wykonywania pracy ani w kraju, z którego jest delegowany do wykonywania pracy za granicą.

Prawo działacza związkowego do ochrony trwałości stosunku pracy nie ma charakteru bezwzględnego. Zindywidualizowane okoliczności sprawy mogą uzasadniać oddalenie powództwa pracownika o przywrócenie do pracy i zasądzenie w to miejsce odszkodowania, a w wyjątkowych wypadkach oddalenie powództwa w całości. Podstawą tego rodzaju orzeczeń jest art. 4771 k.p.c. w związku z art. 8 k.p. Innymi słowy, ochrona związkowa nie może służyć wyłącznie uniemożliwieniu pracodawcy zasadnego rozwiązania umowy o pracę, gdy owa zasadność dotyczy postawy pracownika, bez związku z wykonywaniem zadań związkowych. Celem ochrony stosunku pracy działacza jest przede wszystkim zagwarantowanie mu niezależności w wypełnianiu funkcji.

Zasada niedyskryminacji ze względu na wiek może doznawać ograniczenia przez krajowe przepisy. Musi jednak istnieć do tego racjonalne uzasadnienie wynikające np. z polityki zatrudnienia, rynku pracy czy kształcenia zawodowego.

Odliczenie VAT metodą z rozporządzenia MF jest nieadekwatne, gdy instytucja kultury w przeważającej mierze prowadzi działalność gospodarczą.

Organ przeprowadzający rekrutację załatwia sprawę publiczną. Zatem dostęp do protokołu z postępowań rekrutacyjnych powinien być oczywisty.