Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I CSK 14/16 z 12 stycznia 2017 r.
Powodowie zażądali od Miasta Stołecznego Warszawy wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokali użytkowych i mieszkalnych. Sąd okręgowy uwzględnił powództwo. Przychylił się do, uzupełnionych dodatkowym pismem procesowym, żądań powodów jako właścicieli występujących przeciwko pozwanemu jako posiadaczowi samoistnemu w złej wierze. Domagali się wynagrodzenia z tytułu pobranych przez pozwanego czynszów oraz pożytków nieuzyskanych w związku ze złym gospodarowaniem. Przedmiotowe lokale użytkowe były w części w pewnych okresach wynajmowane przez pozwanego. Sąd ocenił, że roszczenia dotyczyły zarówno wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy w okresie, gdy pozwany nie wynajmowało lokali, jak i roszczeń o zwrot pożytków pobranych oraz tych, których z powodu złej gospodarki nie uzyskano. Zdaniem sądu okręgowego powodowie wykazali, że mają uprawnienia do przypisania im tytułu własności po części własności budynkowej.