1) umowa cywilnoprawna została zawarta przed 1 kwietnia 2020 r.;
2) przychód z tej umowy uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie był wyższy niż 15 595,74 zł.
(zob. art. 15zq ust. 5 ustawy o COVID-19, w brzmieniu obowiązującym od 18 kwietnia 2020 r.).
Do 17 kwietnia br. obowiązywał warunek, że umowa cywilnoprawna musiała być zawarta przed 1 lutego 2020 r. Nowe zasady stosuje się do wniosków o przyznanie świadczenia postojowego złożonych od 1 kwietnia 2020 r.
Zwrot nienależnych świadczeń
Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie postojowe, jest obowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego na zasadach określonych w art. 15zx ustawy o COVID-19. Odsetki te są naliczane od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczenia postojowego do dnia zwrotu.
Za nienależnie pobrane świadczenie postojowe uważa się świadczenie:
1) przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenie lub odpowiednio zleceniodawcę lub zamawiającego;
2 )wypłacone osobie innej niż osoba uprawniona, z przyczyn niezależnych od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Świadczenie postojowe korzysta ze zwolnienia z PIT, więc zwrot nienależnie pobranego świadczenia będzie neutralny w tym podatku. Odsetek od nienależnie pobranych świadczeń postojowych przedsiębiorcy nie będą mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.
Autor jest doradcą podatkowym
podstawa prawna: art. 52m pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 1387 ze zm.)
podstawa prawna: ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (DzU z 2020 r. poz. 374)
podstawa prawna: ustawa z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2020 r. poz. 568)
podstawa prawna: ustawa z 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (DzU z 2020 r. poz. 695)
Wysokość świadczenia
Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r., tj. w wysokości 2 080 zł, nie więcej niż trzykrotnie, z tym że:
- w przypadku gdy suma przychodów z umów cywilnoprawnych uzyskana w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, wynosi mniej niż 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r., świadczenie postojowe przysługuje w wysokości sumy wynagrodzeń z tytułu wykonywania tych umów cywilnoprawnych.
- osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej, korzystającej ze zwolnienia z VAT, świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 1 300 zł, nie więcej niż trzykrotnie.
W przypadku zbiegu praw do więcej niż jednego świadczenia postojowego, przysługuje jedno świadczenie postojowe (zob. art. 15zr ustawy o COVID-19 w brzmieniu obowiązującym od 18 kwietnia br.). -
