0,1 proc. – tyle PKB rząd w Kopenhadze przeznaczył na dopłaty do ogrzewania gospodarstw domowych. To najniższy odsetek w Europie i przykład do naśladowania.

W ostatnim okresie gorące publiczne dyskusje wzbudzają fundusze przepływowe, z których finansowana jest część wydatków publicznych, a które na mocy odpowiednich ustaw są ulokowane w Banku Gospodarstwa Krajowego i przez bank zarządzane. Wielu komentatorów argumentuje, że fundusze te są de facto stworzonym podczas pandemii COVID wehikułem, który służy do realizacji wydatków publicznych poza budżetem, a ich celem jest ukrycie przed obywatelami i rynkami finansowymi rzeczywistych rozmiarów długu publicznego.

Istnieje kilka mechanizmów, które stawiają bardzo skuteczną tamę ewentualnemu wrogiemu przejęciu udziałów Rafinerii Gdańskiej, aktywów logistycznych LOTOS Terminale czy stacji LOTOS Paliwa.

Stały spadek kursu Orlenu od 2018 r. wskazuje, że strategia konsolidacji i monopolizacji rynku paliw jest przez akcjonariuszy oceniana negatywnie.

Skuteczność polityki antyinflacyjnej uzależniona jest od właściwego rozeznania ex ante, tzn. przed podjęciem decyzji z zakresu polityki monetarnej, przyczyn inflacji.

Trudno się dziwić, że Bruksela traci cierpliwość i myśli o narzuceniu krajom UE nowych zasad zbierania opakowań. Bez tego wiele z nich nie zrobi nic lub tylko poudaje, jak Polska.

Plany ściągania do Polski górniczych menedżerów z Ukrainy raczej nie poprawią sytuacji w naszych kopalniach. Mogą mieć za to negatywne skutki polityczne.

W kraju słychać liczne głosy o przedłużeniu życia kopalń i otwieraniu nowych. W wyniku kryzysu energetycznego powróciła koniunktura na węgiel. Ale długo nie potrwa.

Przywrócenie w 2023 r. standardowej 23-proc. stawki VAT na gaz ziemny to krok racjonalny. Ale utrzymanie cen netto na poziomie z tego roku, bez żadnego limitu zużycia, jest co najmniej kontrowersyjne. Bo nie zachęca do oszczędzania tego paliwa. Za rok, już po wyborach, jego odbiorcy będą musieli mocno przykręcić kaloryfery. Albo zacisnąć pasa.