Jak poradzili sobie pracodawcy, czy zmienili struktury zatrudnienia, jak motywują pracowników? Czego musieli się nauczyć? Czy łatwo jest przestawić się na cyfrową kulturę organizacji?

Wrzesień to już czwarty miesiąc z rzędu, gdy polskie firmy są w szampańskich nastrojach. Widać jednak, że poprawa koniunktury związana ze zniesieniem antyepidemicznych ograniczeń wytraciła impet.

Prawie 317,6 tys. ofert pracy opublikowano w sierpniu na 50 największych portalach rekrutacyjnych w Polsce. To o jedną trzecią więcej niż rok wcześniej.

8,9 mln Amerykanów straciło w poniedziałek dostęp do zasiłków przyznanych w czasach pandemii osobom samozatrudnionym, wykonującym pracę jako kontrahenci lub będącym bez pracy dłużej niż sześć miesięcy.

Nadchodzą złe informacje dla przedsiębiorstw - firmy w Polsce jeszcze nigdy nie stały przed tak poważnym ryzykiem wielkiej fali odejść pracowników.

Prawie dziewięciu na dziesięciu specjalistów z branży IT oczekuje dzisiaj, że pracodawca pozwoli im pracować z dowolnego miejsca na świecie. Gotowość do stacjonarnej pracy deklaruje zaledwie 7 proc. z nich.

W USA przybyło w sierpniu zaledwie 235 tys. nowych etatów, gdy średnio prognozowano, że ich liczba wzrośnie o 750 tys. To był wynik gorszy od nawet najbardziej pesymistycznej prognozy. Dane za lipiec zrewidowano jednak w górę z 943 tys. do 1,05 mln.

Na rosyjskim rynku pracy rośnie ogromna, licząca 3 mln wakatów, dziura. Kolonie karne nie nadążają z darmową robotą. Kreml zamierza sprowadzać tanich pracowników specjalnymi pociągami z byłych sowieckich republik. Jeszcze w tym roku przyjedzie do pracy 10 tysięcy migrantów zarobkowych.

Rozwijanie kompetencji przyszłości i umiejętność elastycznego dostosowania się do dynamicznie zmieniających się potrzeb pracodawców to atut na rynku pracy, ale i szansa na lepsze zarobki.