Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2015 r. (II FSK 1766/13).
Spółka jest producentem złączy elektrotechnicznych. Prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE). Proces produkcyjny, wskazany w wydanym spółce zezwoleniu, obejmuje wiele czynności, które realizuje ona we własnym zakresie na terenie zakładu produkcyjnego objętego granicami SSE, oraz przez podwykonawców, którym spółka zleca wybrane, aczkolwiek nie kluczowych czynności. Wykonywanie usług przez podwykonawców odbywa się poza terenem SSE. Spółka zwróciła się do organu podatkowego w celu potwierdzenia swojego stanowiska, że koszty wskazanych usług wykonywanych przez podwykonawców stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania CIT.
Organ nie zgodził się jednak z tym stwierdzeniem. Jego zdaniem, jeżeli jakaś faza działalności nie jest prowadzona na terenie strefy, to w tej części dochód spółki nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
WSA uchylił tę interpretację. Zdaniem sądu nie istnieje ani potrzeba, ani nawet możliwość wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej poza obszarem strefy w rozumieniu § 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, a w konsekwencji – wydzielenia tej części przychodów, która dotyczyłaby fazy produkcji prowadzonej poza strefą. Czynności podwykonawców spółki należy zatem traktować jako działalność pomocniczą – niezbędną do realizacji działalności gospodarczej objętej zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
NSA, rozpatrując skargę kasacyjną organu podatkowego, podzielił stanowisko sądu I instancji. Zdaniem NSA nie należy zgodzić się z taką interpretacją przepisów dotyczących prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, która prowadzi to stwierdzenia, że nie można prowadzić jakiejkolwiek działalności poza tą strefą.
