Skarżący J. S. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce i jednocześnie pracował na podstawie umowy o pracę na Słowacji. Z tytułu prowadzonej działalności decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych skarżący powinien podlegać od 22 sierpnia 2013 roku polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych.
Czytaj także: Praca za granicą - gdzie ubezpieczenie społeczne
Skarżący odwołał się od decyzji ZUS. Ubezpieczony w związku z wykonywaną pracą najemną na Słowacji posiadał formularz A-1 ważny od 1 czerwca 2013 roku do 21 sierpnia 2013 roku, a co się z tym wiąże, był w tym czasie objęty ubezpieczeniem społecznym na Słowacji. Jednakże okres sporny obejmował czas od 22 sierpnia 2013 roku.
Skarżący odwołał się od decyzji ZUS do sądu okręgowego, a jego odwołanie zostało oddalone. Następnie skarżący złożył apelację, która również przez sąd apelacyjny została oddalona.
Należy podkreślić, że sąd apelacyjny w swoim wyroku powołał się na ustawodawstwo Parlamentu Europejskiego i Rady (WE), a konkretnie na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia oraz przepisów rozporządzenia nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.