Wysokość odszkodowania należnego pracodawcy zależy zatem od czasu, do kiedy umowa miała trwać, ale nie będzie wyższe od pensji podwładnego za okres wypowiedzenia jego umowy. Maksymalna wysokość tego odszkodowania będzie więc zależeć od wysokości wynagrodzenia pracownika oraz od jego zakładowego stażu pracy. Im wyższe wynagrodzenie pracownika i im dłuższy jego okres zatrudnienia w firmie, tym wyższe odszkodowanie będzie mógł uzyskać pracodawca. Chodzi tu oczywiście o pensję w wysokości niepomniejszonej o zaliczkę na podatek dochodowy ani o składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (tzw. wynagrodzenie brutto).
Za wadliwą dyscyplinarkę
Jeśli pracodawca rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia (np. zwolnił pracownika dyscyplinarnie), a sąd pracy uzna to za wadliwe, to może zasądzić na rzecz zwolnionego odszkodowanie. W przypadku umów na czas określony od dnia wejścia w życie nowelizacji przysługuje ono w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia (art. 58 k.p.). Zatem także w tym wypadku kwota odszkodowania będzie limitowana długością okresu wymówienia.
W razie wygaśnięcia
Gdy dojdzie do wygaśnięcia umowy o pracę wskutek śmierci pracodawcy, zatrudniane przez niego osoby mają prawo do otrzymania odszkodowania. W poprzednim stanie prawnym w przypadku umów na czas określony przysługiwało ono w wysokości wynagrodzenia za dwa tygodnie. Po wejściu w życie zmian przepisów należy się ono w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Dla długoletnich pracowników będzie więc ono znacząco wyższe.
—Ryszard Sadlik, sędzia Sądu Okręgowego w Kielcach
W okresie przejściowym
Ustawa nowelizująca kodeks pracy zawiera także przepisy przejściowe dotyczące umów zawartych przed wejściem w życie nowych przepisów. Należy tu zwrócić uwagę na art. 14 ust. 3 tej ustawy. Przepis ten przewiduje, że przy wypowiadaniu umów o pracę na czas określony zawartych na okres dłuższy niż sześć miesięcy, w których przewidziano możliwość ich rozwiązania z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej k.p., stosuje się okresy wypowiedzenia ustalane według zakładowego stażu pracy pracownika. Jednak nie uwzględnia się tu okresów zatrudnienia u danego pracodawcy przypadających przed dniem wejścia w nowelizacji (art. 16 ww. ustawy). Oznacza to, że przy wypowiedzeniu takiej umowy długość okresu jej wypowiedzenia należy ustalić, uwzględniając tylko ten zakładowy staż pracy, który upłynął po 22 lutego 2016 r. Pod uwagę nie należy brać wcześniejszego okresu zatrudnienia pracownika. W związku z tym osoby pozostające w zatrudnieniu 22 lutego br., pracujące na podstawie umów terminowych, sześciomiesięczny staż pracy osiągną dopiero 22 sierpnia br. W tym też dniu uzyskają prawo do miesięcznego okresu wypowiedzenia i będą do nich miały zastosowanie zmiany w zakresie podwyższenia omówionych odszkodowań.
