2. Ochrona dóbr osobistych
Do podstawowych obowiązków pracodawcy należy szanowanie godności i innych dóbr osobistych pracownika. Ponieważ prawo pracy kompleksowo nie reguluje problematyki dóbr osobistych, w tych sprawach należy się odwołać do art. 23 k.c. Przepis ten wymienia przykładowe dobra osobiste: zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska.
W relacjach pracodawca–pracownik szczególnie chronione są jednak takie dobra osobiste zatrudnionych, jak: godność, życie, zdrowie, wynagrodzenie, tajemnica korespondencji (prywatnej), prywatność, imię, nazwisko, wizerunek.
3. Dokonywanie czynności prawnej
Prawo pracy reguluje wiele czynności prawnych, np. zawarcie umowy czy jej wypowiedzenie. Przepisy te nie są jednak kompletne – nie zawierają bowiem unormowań odnoszących się do tzw. kwestii technicznych tych czynności.
Bez wątpienia zawarcie umowy czy jej wypowiedzenie wymagają złożenia stosownych oświadczeń woli przez zainteresowane strony. Należy do nich stosować zasady wynikające z kodeksu cywilnego, które regulują tzw. czynności prawne. Kluczowy jest tu art. 61 § 1 k.c. Wynika z niego, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią. Natomiast odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej.
Zatem w razie wręczenia przez pracodawcę wypowiedzenia umowy dla skuteczności prawnej tej czynności nie ma znaczenia ani zapoznanie się z dokumentem, ani potwierdzenie jego otrzymania. Istotne jest wyłącznie stworzenie warunków umożliwiających zapoznanie się z decyzją szefa. Natomiast odwołanie oświadczenia woli, np. tego wypowiedzenia, będzie ważne, jeżeli oświadczenie z takim zamiarem dojdzie jednocześnie z tym poprzednim oświadczeniem lub wcześniej.