Podatnik w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2015 r. prowadził działalność gospodarczą. Zakupił nieruchomość. Z przedłożonej fiskusowi kopii umowy dzierżawy wynikało, że jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej składającej się z dwóch działek, której 50 proc. oddaje w dzierżawę na prowadzenie na niej działalności handlowej i usługowej. Przychód z dzierżawy został udokumentowany fakturą. Podatnik wykazał go do opodatkowania 8,5-proc. zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Czytaj także: Co oznacza zbycie przedsiębiorstwa
Fiskus uznał, że taka klasyfikacja przychodu była nieprawidłowa. Zauważył, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stawka 8,5 proc. dotyczy przychodów z najmu, ale poza działalnością gospodarczą. Tymczasem, w ocenie urzędników, dla rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a najmem rzeczy w prowadzonej działalności gospodarczej, decydujący jest zamiar samego podatnika. To on decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności, czy zachować je w zarządzie majątkiem prywatnym i oddać np. w najem. „Związanie" składników majątkowych z działalnością gospodarczą wyłącza możliwość rozpoznania przychodów z najmu (dzierżawy). Fiskus tłumaczył, że o istnieniu takiego powiązania z działalnością gospodarczą może świadczyć ich faktyczne wykorzystywanie w prowadzonej przez podatnika firmie, niezależnie od tego, czy skorzysta on z prawa amortyzacji środków trwałych. Przesłanka związania składników majątku z działalnością gospodarczą zostanie spełniona również wówczas, gdy uzyskuje dzięki temu z tej działalności konkretne korzyści, w tym podatkowe.
Organ nie zgodził się, że wydzierżawiona nieruchomość stanowi majątek prywatny podatnika i nie była wykorzystywana na cele jego działalności gospodarczej.
Po bezskutecznym odwołaniu podatnik zaskarżył decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Przekonywał, że część nieruchomości, która została oddana w najem, nie przesądza o związaniu jej z prowadzoną działalnością. Jego zdaniem wykorzystywał na cele prowadzonej działalności wyłącznie połowę posiadanej nieruchomości. Pozostałą część w ramach zawartej umowy oddał w dzierżawę, uniemożliwiając w ten sposób wykorzystywanie jej na cele własnej działalności gospodarczej. Możliwość prowadzenia działalności na części nieruchomości z równoczesnym czerpaniem pożytków z pozostałych części, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, została potwierdzona w orzecznictwie.
