Przedsiębiorca, który podaruje rodzinie lokal użytkowy, nie musi rozliczać się z fiskusem. Potwierdził to dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 27 maja 2019 r. (0113-KDIPT2-1.4011.139. 2019.4.MD).
Czytaj także: Rodzinna darowizna może być podatkową pułapką
Z pytaniem zwrócił się podatnik, który ze względu na wiek chce wycofać się z działalności gospodarczej, którą prowadzi od ponad 30 lat. W biznesie wykorzystuje lokal użytkowy o powierzchni 80 m2, który kupił w 1998 r. i od tego czasu kilkakrotnie remontował. Od początku 2008 r. amortyzuje lokal według stawki 2,5 proc. i zalicza odpisy do kosztów uzyskania przychodu. Napisał, że chce zamknąć biznes we wrześniu 2019 r. Następnie zamierza darować lokal swojej siostrze. Przed dokonaniem darowizny zostanie zniesiona wspólność majątkowa małżeńska lokalu i w ten sposób nieruchomość stanie się wyłączną własnością wnioskodawcy. Wystąpił o interpretację, by się upewnić, że przekazując lokal w darowiźnie nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od tej czynności prawnej.
Wyłączenie
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z podatnikiem. Przypomniał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy o PIT, ustawy tej nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Z tego wynika, że każda darowizna podlega przepisom podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie PIT.
Nie ma przychodu
Wątpliwości podatnika budzi art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, zgodnie z którym, jeśli sprzedaż nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to jest zwolniona z podatku po upływie pięciu lat od jej nabycia. Natomiast według art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, nie dotyczy to odpłatnego zbycia składników firmowego majątku, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między wycofaniem i datą odpłatnego zbycia nie upłynęło sześć lat. Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących np. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.