Sąd podzielił stanowisko organu. Z ustnego uzasadnienia wynika, że zdaniem sądu zwolnienie to nie ma charakteru podmiotowego, ponieważ nie obejmuje wszystkich dochodów spółki, ale wyłącznie te, które spełniają określone w przepisie warunki, czyli są to dochody osiągane na terenie SSE z działalności określonej w zezwoleniu. W ocenie sądu ze zbycia oprzyrządowania spółka uzyska dochód z działalności opodatkowanej, gdyż w istocie oprzyrządowanie to będzie służyć generowaniu przychodów przez podmiot prowadzący działalność poza SSE. Sąd wskazał jednocześnie, że gdyby produkcję prowadził inny podmiot, ale na terenie SSE, to możliwe byłoby skorzystanie ze zwolnienia z CIT w odniesieniu do dochodu osiągniętego ze zbycia oprzyrządowania.
—Dominik Godula, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte
Komentarz eksperta
Maria Stępniewska-Janowska, konsultantka w krakowskim biurze firmy Deloitte
Problematyka objęcia zwolnieniem strefowym dochodu lub straty ze zbycia oprzyrządowania była wielokrotnie przedmiotem zapytań podatników. Trudno bowiem nie zauważyć ścisłego związku korzystania z tzw. toolingu z produkcją strefową, jednak nie ma regulacji prawnych wprost odnoszących się do tego typu przypadków. W praktyce, o ile pozytywne rozstrzygnięcia zapadają w sytuacji gdy po zbyciu oprzyrządowania korzysta z niego dalej sam przedsiębiorca strefowy, o tyle w przypadku gdy wykorzystują je podwykonawcy poza obszarem SSE, organy nie są już tak przychylne.
Głównym argumentem organów podatkowych, a także WSA we Wrocławiu, który został przedstawiony w komentowanym wyroku, jest to, że oprzyrządowanie (które nie zostało wytworzone przez przedsiębiorcę w ramach jego działalności określonej w zezwoleniu) służy w istocie po jego zbyciu działalności prowadzonej poza SSE. Przychód z jego zbycia nie powinien więc korzystać ze zwolnienia podatkowego.
Należy jednak podkreślić, że nie istnieje warunek zrealizowania przez jeden podmiot całości procesu produkcji wyrobów objętych zezwoleniem na terenie strefy (ze względu na złożoność procesów produkcji jest to w praktyce w wielu przypadkach niemożliwe). Trudne do zaakceptowania wydaje się także odmienne podejście WSA we Wrocławiu w zależności od tego, czy sprzedaż oprzyrządowania odbywa się na rzecz jednostki prowadzącej działalność w SSE czy poza jej obszarem. Również z punktu widzenia celów, jakie mają być osiągnięte poprzez tworzenie SSE w Polsce, czyli rozwój przemysłu i eksportu oraz tworzenie nowych miejsc pracy, wykonywanie poszczególnych etapów produkcji poza terenem strefy przez kooperantów nie przekreśla faktu, że cele te realizowane są na terenie strefy.
