Zasadę współmierności ustanawia art. 6 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166037]ustawy o rachunkowości[/link]. Chodzi o to, by w księgach rachunkowych danego roku ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na rzecz firmy przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące tego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. Zamykając księgi, należy zatem zastanowić się, czy koszty zamykanego okresu są kompletne; zauważmy, że zagadnienie to wiąże się z weryfikacją kompletności zobowiązań (w tym także biernych rozliczeń międzyokresowych).
[ramka]Przykład
Jeżeli w firmie przewidziana jest wypłata tzw. trzynastej pensji, to mimo że wypłata ta nastąpi – jak zakładamy – już w nowym roku obrotowym, koszty z tego tytułu muszą obciążyć wynik tego roku, za który ta dodatkowa pensja przysługuje.[/ramka]
[srodtytul]Koszty wynagrodzeń[/srodtytul]
Oczywiście również koszty „normalnych” wynagrodzeń muszą być kompletne; na ten aspekt szczególną uwagę powinny zwrócić te firmy, w których wynagrodzenia za dany miesiąc są wypłacane w miesiącu następnym, i dopiero w miesiącu wypłaty (postawienia do dyspozycji) są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów (dotyczy to również składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę jako płatnika). Zdarza się bowiem, że firmy takie, poszukując uproszczeń w prowadzeniu ewidencji, księgują naliczenie takich wynagrodzeń w miesiącu ich wypłaty (co notabene jest metodologicznie nieprawidłowe).
