Dla samego pracownika otrzymanie poprawnego świadectwa pracy też jest bardzo istotne. Pozwala prawidłowo udokumentować historię zatrudnienia.
Pilnować terminu
Pracodawca musi wydać pracownikowi świadectwo pracy niezwłocznie w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem jego stosunku pracy. Jeśli nie jest to możliwe, dostarcza pracownikowi dokument najpóźniej w ciągu siedmiu dni od ustania stosunku pracy – za pośrednictwem poczty lub w inny skuteczny sposób.
Pracodawcy często błędnie interpretują ten przepis. Są przekonani, że mają siedem dni na wydanie świadectwa. Natomiast już w dniu ustania stosunku pracy z etatowcem (w ostatnim dniu jego pracy) szef powinien mieć przygotowane świadectwo, tym samym ma być gotowy do jego wydania.
Co ważne, jeśli pracownik domaga się świadectwa, zgłasza się do pracodawcy, aby je odebrać. Odwlekanie przez niego sporządzenia i wydania tego dokumentu jest zaś niezgodne z prawem.
Przykład
Pracownik, z którym rozwiązano stosunek pracy, nie rozliczył się z powierzonego mienia. Czy w związku z tym pracodawca może mu nie wydać świadectwa pracy bądź wstrzymać jego wydanie do czasu zwrotu powierzonego mienia? Nie. Pracodawca ma obowiązek niezwłocznego wydania świadectwa pracy bezpośrednio po zakończeniu stosunku pracy z pracownikiem zgodnie z art. 97 § 1 kodeksu pracy.