Podatniczka tłumaczyła, że produkcja towarów we Francji uzależniona jest ściśle od zapotrzebowania zgłaszanego przez poszczególne firmy z grupy, na podstawie sprzedaży planowanej w przyszłych okresach. Zaznaczyła, że w niektórych przypadkach, po wyprodukowaniu towarów jej zapotrzebowanie ulega jednak zmniejszeniu i musi zrezygnować z części zakupów. Przyczyną tego może być także np. zmiana norm czy wskazań obowiązujących w Polsce, co powoduje, że zamówione wyroby nie mogą być sprzedawane w Polsce.
Z wniosku wynikało, że zdarza się również obciążanie jej przez Francuzów kosztami zniszczenia samych materiałów np. ulotek czy opakowań wykorzystywanych do produkcji zamówionych przez nią towarów. W takiej sytuacji francuska spółka matka niszczy materiały, a kosztami obciąża firmy z grupy. Podatniczka zapytała o możliwość rozliczania kosztów podatkowych związanych z opisanymi przypadkami.
Fiskus mówi: nie
Organ nie dopatrzył się jednak żadnej możliwości rozliczenia wydatków w kosztach polskiej spółki. Jeśli chodzi o wydatki na niszczenie samych towarów, to w jego ocenie nie przyczyniają się one do osiągnięcia przychodów podatkowych. Przeciwnie, wydatki na zniszczenie towarów, których wyprodukowana ilość – co do potrzeb rynku – została przeszacowana, należy oceniać jako działanie pozostające w bezpośrednim związku ze zmniejszeniem przychodów podatkowych. Minimalizacja strat jest zatem przejawem działań negatywnych, zmniejszających ewentualny przychód podatkowy. Tym samym, trudno jest w tym przypadku mówić o zabezpieczeniu czy też zachowaniu źródła przychodów. Jak tłumaczyli urzędnicy, wszelkie zmiany dotyczące liczby czy też jakości zamówionych towarów stanowią ryzyko przedsiębiorcy, którego nie można przerzucać na Skarb Państwa przy użyciu przepisów prawa podatkowego.
Fiskus odmówił też prawa do kosztów przy wydatkach na utylizację ulotek i opakowań. Jego zdaniem w tym przypadku chodzi o refakturowanie wydatków, które co do zasady powinny obciążać spółkę francuską. Tymczasem poniesiony wydatek ma być efektem działania samego podatnika, a nie innego podmiotu, nawet z nim powiązanego.
Połowiczna wygrana
Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała, ale połowicznie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając częściowo jej skargę, przyznał jej prawo do kosztów przy wydatkach na zniszczenie towarów, które, ze względu na zmianę norm prawnych w Polsce, nie mogą być dopuszczone do obrotu. A także tych, co do których sprzedaż towaru na rynku okazała się niemożliwa ze względów ekonomicznych. Nie zgodził się jednak na rozliczenie w koszty wydatków dotyczących zniszczenia ulotek i opakowań.
Gospodarcza, ale rozsądna
Nie kwestionował, że za działania spółki matki, która szuka oszczędności dla siebie, mogą być obciążane spółki córki. Jednak nie ma to związku z ich przychodami czy też wydatkami. To koszt podmiotu francuskiego i jego oszczędność. Nie można zaakceptować sytuacji, gdzie oszczędności na drukowaniu opakowań i ulotek uzyskiwałby podmiot francuski, a koszty ponosiłyby podmiot polski w odpowiedniej proporcji z innymi podmiotami należącymi do grupy z innych krajów.