Wielu podatnikom udaje się wykazać, że administracja podatkowa wydała dla nich niezgodną z prawem decyzję. Jak wówczas zachowuje się fiskus? Oczywiste jest, że cała kwota, która została wyegzekwowana, powinna zostać zwrócona z urzędu, czyli bez żadnych wniosków i działań podatnika. Oczywiście powinna zostać zwrócona ze stosownym oprocentowaniem za czas od ich pobrania do dokonania zwrotu. Mogłoby się więc wydawać, że szybki zwrot nadpłaty jest w interesie samego państwa, aby nie ponosiło dalszych wysokich kosztów oprocentowania.
Z doświadczeń Fundacji Praw Podatnika wynika jednak, że fiskus co do zasady zwraca kwotę pobranego nienależnie podatku z odsetkami i nalicza oprocentowanie za czas przetrzymywania tych środków, ale przy tym dość często się myli. Co ciekawe, zawsze na niekorzyść podatnika. Niestety, standardem jest też, że nie dokonuje jednocześnie zwrotu kosztów pobranych w związku z czynnościami podjętymi w celu egzekucji błędnej należności.
Czytaj także: Marek Isański: Przedawnienie w podatkach to giga patologia
A przecież te koszty nie mogą obciążać podatnika. Powinny być zwracane tak samo z urzędu jak przy dokonywaniu zwrotu nadpłaty. Część podatników nawet nie wie, że zwrot tych kosztów się im należy. Tymczasem obywatele powinni mieć zaufanie do organów państwa. Dlatego wychodzą z założenia, że nie zostaną przez nie oszukani w tak prostej, oczywistej sprawie. Co w dość cyniczny sposób wykorzystuje aparat skarbowy.
Ponadto dział wymiaru podatku przed dokonaniem zwrotu sprawdza we wszystkich komórkach, czy aby podatnik nie ma jakiejś zaległości. Ale już „zapomina" poinformować dział egzekucji, że egzekucja tego zobowiązania była niezgodna z prawem. A skoro dział egzekucji o tym nie wie, to nie dokonuje zwrotu.
