Marek Isański

Odrzucenie przekazanych przez Sejm do Senatu ustaw wydaje się jedynym racjonalnym działaniem. Próby kosmetycznego poprawiana przez Senat uchwalonych przez większość sejmową przepisów o „Polskim Ładzie” spowodują zdecydowanie więcej szkód niż korzyści.

Niska jakość przepisów podatkowych wymusza odpowiedź na pozornie absurdalne pytanie: czy po wznowieniu postępowania i uchyleniu dotychczasowej decyzji organ ma powielać swoje ewentualne błędy wydając „nową” decyzję? Wydaje się, że jeśli ujawniła się przesłanka do wznowienia postępowania i organ uchylił ostateczną decyzję w całości to wydając „nową” decyzję nie jest związany ani poglądami prawnymi zawartymi w uchylonej „starej” decyzji ani nawet prawomocnym wyrokiem sądowym, który oddalił skargę na uchyloną w wyniku wznowienia decyzję. Niestety bardzo często prezentowane jest inne stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Uchwała I FPS 5/17 z 2018 roku w sposób ostateczny zamknęła budzącą poważne wątpliwości, a trwającą 18 lat wykładnię przepisów dotyczącą skutków egzekucji dla biegu terminu przedawnienia zobowiązania. Ograniczenie się do wykładni jedynie literalnej treści przepisu uznane zostało za niewystarczające, ponieważ egzekucja na podstawie wadliwej decyzji nie może wywoływać skutku w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia.

Ograniczenie się administracji podatkowej za akceptacją sądów jedynie do literalnej wykładni przepisu zmieniającego ustawę o podatku dochodowym spowodowało odebranie ulgi mieszkaniowej tysiącom osób.