Spółka podjęła decyzję o emisji akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych, skutkującą koniecznością podwyższenia kapitału zakładowego spółki. W związku z tym firma będzie ponosić wydatki na usługi doradcze, audytorskie, prawne, konsultingowe i marketingowe. Zapytała, czy pozostałe wydatki, których poniesienie nie warunkowało podwyższenia kapitału zakładowego w związku z emisją akcji, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Sama uważała, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT takie kwoty są kosztem. Wydatki te, jako niezwiązane w sposób bezpośredni z podwyższeniem kapitału zakładowego, są bowiem typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, służącymi zabezpieczeniu (zachowaniu) źródła przychodów. Na poparcie swojego stanowiska spółka powołała się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 stycznia 2011 r. (II FPS 6/10).
Te argumenty nie przekonały jednak fiskusa. Stwierdził, że skoro przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie jest przychodem dla celów podatkowych, to wydatki dotyczące jego uzyskania nie mogą być uznane za koszty. Nie spełniają bowiem zasadniczego warunku, tj. poniesienia w celu osiągnięcia przychodu podatkowego. W konsekwencji fiskus uznał, że wszystkie wydatki wskazane przez spółkę w grupie „pozostałe" nie są kosztami podatkowymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę spółki. Powołał się właśnie na uchwałę NSA, której nie uwzględnił fiskus. Fiskus nie odpuszczał i zaskarżył korzystny dla firmy wyrok. Jednak również Naczelny Sąd Administracyjny nie zostawił na jego wykładni suchej nitki.
NSA uznał za konieczne przypomnienie urzędnikom tezy uchwały ze stycznia 2011 r. Zgodnie z jej treścią tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów. Wydatki inne niż: opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej, objętych prospektem emisyjnym, dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych, jako wydatki ogólne dotyczące funkcjonowania spółki kapitałowej, są kosztami uzyskania przychodów.
Sąd podkreślił, że jest związany poglądem prawnym wyrażonym w uchwale składu siedmiu sędziów. W tym sensie, że gdyby nie podzielił zajętego w niej stanowiska, to byłby obowiązany do przedstawienia powstałego zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia. Skład rozpoznający sporną sprawę nie dostrzegł jednak powodów, dla których miałby odstąpić od stanowiska przedstawionego w uchwale.
