Tak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 28 czerwca 2017 r., III CZP 10/17
Rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego przedstawionego Sądowi Najwyższemu do rozpatrzenia zapadło na skutek wniosku Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu. Sąd ten rozpatrywał skargę na orzeczenie referendarza w sprawie z wniosku o nadanie klauzuli wykonalności z aktu notarialnego, zawierającego oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c.
W sprawie w akcie notarialnym, wierzyciel został określony opisowo poprzez odniesienie się do uprawnień wynikających z posiadania obligacji, a zatem jako każdoczesny obligatariusz uprawniony z tytułu obligacji. Referendarz sądowy uznał, że w akcie notarialnym powinno znaleźć się indywidualne oznaczenie wierzyciela upoważnionego do prowadzenia egzekucji i z tego powodu oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności.
Rozpoznając skargę na orzeczenie referendarza sądowego, sąd rejonowy powziął poważne wątpliwości i przedstawił następujące zagadnienie prawne Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia: "Czy stanowiący tytuł egzekucyjny akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c., może nie zawierać imiennego oznaczenia wierzyciela?"
Sąd rejonowy w uzasadnieniu do przedstawionego zagadnienia prawnego wyjaśnił, że literalna wykładnia art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. nie wskazuje na konieczność określenia wierzyciela pod względem jego tożsamości, co może uprawniać do wniosku, że brak jest przeszkód do tego, aby dłużnik mógł poddać się egzekucji w akcie notarialnym na rzecz wierzyciela nieoznaczonego imiennie. Zauważył jednak również, iż takie podejście może budzić wątpliwości, jako że prowadzi do usankcjonowania nietypowej kategorii tytułów egzekucyjnych „na okaziciela". Sąd rejonowy zaproponował, że sposobem przezwyciężenia trudności związanych z imiennym ustaleniem wszystkich obligatariuszy w celu zabezpieczenia ich praw może być ustanowienie administratora zabezpieczenia na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach. Administrator ten wykonywałby obowiązki wierzyciela z tytułu zabezpieczenia we własnym imieniu, lecz na rachunek obligatariuszy. W takiej konstelacji podmiot udzielający zabezpieczenia mógłby się poddać egzekucji na rzecz imiennie oznaczonego administratora zabezpieczenia.
