Tzw. ponowny autozapis do PPK spowodował m.in., że 1 marca 2023 r. utraciły skuteczność deklaracje o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK złożone przed tą datą. Dotyczy to zarówno deklaracji o rezygnacji złożonych przez uczestników PPK, jak i deklaracji o rezygnacji złożonych przez osoby zatrudnione, które zrobiły to przed zawarciem w ich imieniu umowy o prowadzenie PPK, w związku z czym nie stały się uczestnikami tego programu.
Osoby zatrudnione w wieku 55+ były jednak „zapisywane” do PPK wyłącznie na swój wniosek. Jeżeli nie złożyły pracodawcy wniosku o zawarcie w ich imieniu umowy o prowadzenie PPK, to pracodawca nie zawierał dla nich tej umowy. W przypadku takiej osoby - po to, aby nie została „zapisana” do PPK - nie było wymagane złożenie deklaracji o rezygnacji.
Przykład:
Mikroprzedsiębiorca zatrudnił w 2021 roku pracownika w wieku 55 lat, który nie złożył wniosku o zawarcie w jego imieniu umowy o prowadzenie PPK. Pomimo, że pracownik ten nie złożył także deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, mikroprzedsiębiorca nie wdrożył PPK. Było to zgodne z przepisami ustawy o PPK – mikroporzedsiębiorca zatrudniał tylko tę jedną osobę, a w jej przypadku - z uwagi na wiek - dla „niezapisania” jej do
PPK nie była potrzebna deklaracja o rezygnacji. Jeżeli mikroprzedsiębiorca nadal zatrudnia tylko tego jednego pracownika, to tzw. ponowny autozapis niczego nie zmienia w zakresie jego obowiązków dotyczących PPK. Z uwagi na to, że pracownik nadal nie złożył wniosku o zawarcie w jego imieniu umowy o prowadzenie PPK, mikroprzedsiębiorca nie uruchamia tego programu.
