Uczestnik PPK może w każdym czasie skorzystać ze swoich oszczędności w tym programie. Jeśli wycofa środki przed osiągnięciem 60. roku życia, będzie się to wiązać z pomniejszeniami. Wycofanie środków, czyli dokonanie zwrotu, nie jest jednak rezygnacją z uczestnictwa w PPK.
Jeżeli 1 lipca poziom partycypacji w PPE był niższy niż 25% osób zatrudnionych, pracodawca, który – z uwagi na prowadzenie PPE – nie wdrożył PPK, musi uruchomić ten program. O liczbie swoich pracowników i uczestników PPK, według stanu na 1 lipca, pracodawca ma obowiązek poinformować Polski Fundusz Rozwoju.
Od 4 czerwca 2022 r. pracodawca może zawrzeć dla pracownika umowę o prowadzenie PPK już po 14 dniach zatrudnienia. Ma na to czas do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęły trzy miesiące (90 dni) zatrudnienia.
Od 4 czerwca br. Państwowa Inspekcja Pracy może kontrolować wszystkie podmioty zatrudniające w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o pracowniczych planach kapitałowych. Do zadań PIP należy m.in. ściganie wykroczeń polegających na nakłanianiu osoby zatrudnionej lub uczestnika PPK do rezygnacji z oszczędzania w tym programie.
Zmiany polegają m.in. na skróceniu minimalnego okresu zatrudnienia potrzebnego do „zapisania” pracownika do PPK. Możliwy będzie także szybszy transfer środków pracownika na nowy rachunek PPK, za pośrednictwem nowego pracodawcy.
Najnowsze zmiany w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych (dalej „ustawa o PPK”) wprowadziła ustawa z 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027. Większość przepisów nowelizacji wchodzi w życie 4 czerwca 2022 r.Pracodawca będzie mógł zawrzeć w imieniu pracownika umowę o prowadzenie PPK już po 14 dniach zatrudnienia, ale nie będzie musiał skorzystać z tej możliwości. Nadal będzie miał czas na zawarcie umowy o prowadzenie PPK do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęło 90 dni zatrudnienia tej osoby.Po „zapisaniu” nowej osoby zatrudnionej do PPK i wypłacie wynagrodzenia, pierwsze wpłaty do PPK będzie można przekazać do instytucji finansowej już w miesiącu, w którym dla tej osoby została zawarta umowa o prowadzenie PPK. Natomiast złożona przez uczestnika PPK deklaracja finansowania dodatkowej wpłaty do PPK będzie obowiązywać dopiero od miesiąca następującego po miesiącu jej złożenia.Pracownik, który jest już uczestnikiem PPK w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, będzie składał nowemu pracodawcy informację o swoich rachunkach PPK w ciągu 7 dni od „zapisania” go do PPK przez tego nowego pracodawcę. Tak, jak dotychczas, pracownik może później nie zgodzić się na transfer środków za pośrednictwem nowego pracodawcy.
Pracownik staje się uczestnikiem Pracowniczych Planów Kapitałowych z chwilą zawarcia dla niego przez pracodawcę umowy o prowadzenie PPK. Pracodawca ma czas na zawarcie tej umowy od 91 dnia zatrudnienia pracownika do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęło 90 dni zatrudnienia.
Wysokość wpłaty podstawowej finansowanej przez uczestnika PPK wynosi zasadniczo 2 proc. jego wynagrodzenia, a wysokość wpłaty podstawowej finansowanej przez podmiot zatrudniający – 1,5 proc. Strony te mogą finansować także wpłatę dodatkową – uczestnik PPK do 2 proc., a podmiot zatrudniający do 2,5 proc. wynagrodzenia.
Ustanie zatrudnienia uczestnika PPK nie ma zasadniczo znaczenia dla obowiązku obliczenia, pobrania i dokonania za niego wpłat do PPK. Wpłaty do PPK trzeba przekazać do instytucji finansowej także w przypadku, gdy po ich naliczeniu i pobraniu uczestnik PPK zmarł.
Oszczędzać w PPK może np. zleceniobiorca, podlegający z tytułu tego zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W przystąpieniu do PPK nie przeszkadza np. urlop macierzyński czy świadczenie rehabilitacyjne.
