W środę Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa w sporze o adres, pod jaki powinna być wysłana decyzja o odpowiedzialności za długi podatkowe spółki.
Sprawa dotyczyła członka zarządu, na którego w listopadzie 2016 r. fiskus przeniósł odpowiedzialność za zaległy VAT spółki. Decyzja została wysłana na adres mężczyzny z Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, związany z prowadzoną przez niego działalnością i doręczona w tzw. trybie zastępczym.
Ponad dwa lata później mężczyzna wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od niej. Tłumaczył, że od 2011 r. nie mieszka pod adresem, na który została „doręczona” decyzja. Zmiana została zgłoszona do bazy PESEL i fiskus o niej wiedział.
Urzędnicy odmówili jednak przywrócenia terminu. Przekonywali, że przed doręczeniem decyzji ustalili, iż jedynym aktualnym adresem rejestracyjnym adresata jest ten wynikający z Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników (CRP KEP).
Mężczyzna nie był zwolniony z obowiązku zgłoszenia zmiany danych w ustawowym terminie. Jest osobą prowadzącą działalność nieprzerwanie od września 1997 r. I jedynym znanym fiskusowi adresem rejestracyjnym, a jednocześnie adresem prowadzonej działalności był ten, pod który wysłano decyzję. Zmiany we wpisie zostały dokonane dopiero w styczniu 2018 r., co potwierdza historia z CEiDG.
