Jest to dobra wiadomość dla przedsiębiorców sieciowych. Stanowisko wyrażone w najnowszych orzeczeniach zmienia bowiem utrzymującą się w tym zakresie negatywną linię orzeczniczą wojewódzkich sądów administracyjnych.
Dotychczasowe stanowisko
Zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem, głównie wojewódzkich sądów administracyjnych, sieć gazowa jest obiektem budowlanym, a konkretnie rzecz ujmując, budowlą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jako całość techniczno-użytkowa wraz z poszczególnymi elementami konstrukcyjnymi oraz urządzeniami i instalacjami, które zostały połączone w celu realizacji określonego zadania. Podlega ona zatem opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości z uwzględnieniem każdego z jej elementów, w tym m.in. urządzeń znajdujących się wewnątrz stacji redukcyjno-pomiarowych. Demontaż poszczególnych elementów sieci gazowej, połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych, skutkowałby bowiem niemożnością funkcjonowania całości sieci gazowej. Tak orzekły m.in. WSA we Wrocławiu w wyroku z 1 lipca 2016 r., I SA/Wr 238/16; WSA w Poznaniu w wyroku z 26 marca 2015 r., I SA/Po 198/15, z 9 grudnia 2014 r., III SA/Po 300/14, z 10 grudnia 2014 r., III SA/Po 519/14, z 11 grudnia 2014 r., III SA/Po 1192/14 i z 17 grudnia 2014 r., III SA/Po 635/14 (orzeczenia nieprawomocne) oraz WSA we Wrocławiu w wyroku z 25 lutego 2015 r., I SA/Wr 2366/14 (prawomocny).
Stanowisko to zostało zaaprobowane także przez niektóre składy orzekające Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przykładowo w wyroku z 19 maja 2016 r. (II FSK 1018/14) NSA stwierdził, że budowlą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest sieć gazowa tworząca całość techniczno-użytkową. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają zatem zarówno fundamenty, jak i pozostałe, składające się na budowle, elementy sieci gazowej. Podobnie w wyroku z 21 lipca 2016 r. (II FSK 1848/14) NSA stwierdził, że urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowej gazu, umiejscowione w kontenerach posadowionych na fundamentach, są elementami składowymi sieci gazowej i podlegają jako budowle opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości.
Nowa „definicja" budowli
Od 23 czerwca 2016 r. w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego zaobserwować można linię interpretacyjną, w której główny nacisk przy ocenie opodatkowania poszczególnych elementów sieci gazowej kładzie się na badanie związku techniczno-użytkowego pomiędzy częściami budowlanymi i urządzeniami technicznymi (tak NSA w wyrokach z 23 czerwca 2016 r.: II FSK 1807/14, II FSK 1808/14, II FSK 1809/14, II FSK 1995/14 i II FSK 1996/14; z 29 czerwca 2016 r.: II FSK 1633/14, II FSK 1634/14, II FSK 1803/14, II FSK 1804/14, II FSK 1805/14, II FSK 1806/14, II FSK 1870/14 i II FSK 1871/14 oraz z 5 lipca 2016 r. II FSK 1928/14, II FSK 1934/14).
Zgodnie z poglądem wyrażonym w ww. wyrokach „całość techniczno-użytkowa" odnosi się do budowli jako obiektu budowlanego, a nie do związku tego obiektu z urządzeniami i instalacjami. Pojęcie to należy zatem rozumieć jako połączenie poszczególnych elementów w taki sposób, aby - zgodnie z wymogami techniki - nadawały się do określonego użytku. Obiektem budowlanym może zatem, w zależności od konkretnego stanu faktycznego, być budowla, budowla wraz z instalacjami i urządzeniami, a także traktowane jako jeden obiekt budowlany różne budowle, pozostające w funkcjonalnym związku i tworzące w nim całość techniczno-użytkową. Jednocześnie dla oceny czy jest to budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z urządzeniami i instalacjami, czy budowla i urządzenia techniczne, należy zbadać czy tworzą one całość: