W związku z tym NSA stwierdził, że sposób wypełnienia oraz użytkowania budynku nie jest i nie powinien stanowić kryterium zmiany kwalifikacji prawnopodatkowej obiektu budowlanego z budynku na budowlę (rekwalifikacji). Tym samym, obiekt budowlany spełniający kryteria bycia budynkiem, powinien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości jako budynek, czyli od jego powierzchni użytkowej.
Części składowe
Jednocześnie, częścią składową tego budynku będą wszelkie instalacje i urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem (art. 3 pkt 1 lit. a ustawy – Prawo budowlane).
W wyroku tym NSA nie zgodził się z sądem I instancji co do konieczności opodatkowania podatkiem od nieruchomości zarówno budynku, jak i sieci technologicznych (urządzeń technicznych) zlokalizowanych wewnątrz tego budynku. Zdaniem NSA nie ma takiej regulacji prawnej, która dawałaby prawo do opodatkowania odrębnie budynku i odrębnie znajdujących się w nim sieci technologicznych.
Czy wyrok TK jest nieskuteczny
Gdy przeanalizuje się wyroki wydawane przez sądy administracyjne, można zauważyć, że sądy te często pomijają w swojej wykładni wyrok TK. W praktyce orzeczniczej pojawiają się przypadki, gdy jako prawidłowe uznaje się opodatkowanie obiektu posiadającego wszystkie cechy konstrukcyjne budynku jako budowli, z uwagi na znajdujące się w nim instalacje czy urządzenia techniczne. Sądy administracyjne wskazują także niekiedy na konieczność odrębnego opodatkowania instalacji znajdujących się wewnątrz budynku. Jako przykład nieakceptującej wskazanego wyroku TK linii orzeczniczej należy wskazać wyrok WSA w Gliwicach z 20 lipca 2010 r. (I SA/Gl 424/10) oraz WSA w Poznaniu z 2 lutego 2017 r. (I SA/Po 316/16).
Jednym z negatywnych wyroków wydanych po orzeczeniu TK jest wyrok WSA w Gdańsku z 8 maja 2019 r. (I SA/Gd 326/19), gdzie sąd ten stwierdza m.in., że ustawodawca nie rozróżnia dla potrzeb opodatkowania miejsca usytuowania budowli, dlatego też możliwe jest opodatkowanie jako budowli urządzeń budowlanych oraz obiektów budowlanych usytuowanych w budynkach. Co istotne, zarówno orzeczenie WSA w Gdańsku, jak i wskazany powyżej wyrok WSA w Poznaniu, są orzeczeniami nieprawomocnymi, dlatego nie można wykluczyć, że zostaną one uchylone w ramach kontroli instancyjnej.
Wskazane orzeczenia są sprzeczne z poglądami wyrażonymi przez NSA w wyroku z 26 lutego 2019 r. Wyrok ten powinien więc stać się silnym argumentem w rękach podatników, którzy często latami spierają się o pozornie oczywiste kwestie. Przyglądając się ukształtowanym po 13 grudnia 2017 r. na podstawie wyroku TK poglądom wypracowanym przez sądy administracyjne nie można jednak mieć pewności, że omawiany wyrok NSA rzeczywiście pozwoli na zakończenie sporu w kwestii opodatkowania instalacji położonych wewnątrz budynku i zapewniających możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.