Szpital ma dwa budynki (budynek główny i budynek oddziału chirurgii). Obydwa są odrębnymi środkami trwałymi. W celu dostosowania budynków do przepisów sanitarnych został wybudowany pomiędzy tymi budynkami przeszklony łącznik przylegający w znacznej części do elewacji obu budynków. Przeszklony łącznik stanowi ciąg komunikacyjny (nie stanowi drogi ewakuacyjnej), który łączy wejścia do istniejących budynków i spina je w całość poprzez kryty ciąg pieszy. Łącznik jest obiektem jednokondygnacyjnym mającym fundamenty i przeszklone ściany oraz dach. Jest wyposażony w drzwi zewnętrzne i okna służące do przewietrzania, posiada wyłącznie instalację elektryczną i centralne ogrzewanie. Nie ma instalacji wodno-kanalizacyjnej. Budynki połączone łącznikiem uważane są za budynki odrębne, mają własne wejścia, są wyposażone w instalację centralnego ogrzewania, elektryczną i wodno-kanalizacyjną. Głównym celem powstania łącznika jest usprawnienie przemieszczania się (przewożenie, przenoszenie i przejście) pacjentów oraz personelu przez obiekt zamknięty, niezależnie od warunków atmosferycznych. Czy łącznik należy potraktować jako odrębny środek trwały? – pyta czytelnik.