Sąd o rencie odpłatnej. Fiskus nie może naciągać przepisów, żeby dostać PIT

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę podatników, którzy spierali się z fiskusem o opodatkowanie renty odpłatnej.

Spór powstał na kanwie wniosku o interpretację. Małżonkowie wyjaśnili w nim, że planują umową renty odpłatnej przenieść prawo użytkowania wieczystego działki na syna. W zamian będą otrzymywać dożywotnią miesięczną rentę, płatną z góry do dziesiątego dnia każdego miesiąca.

Podatnicy podkreślili, że z uwagi na swój charakter umowa renty nie będzie zawierała elementu w postaci ceny nieruchomości. Niemniej przyznali, że w umowie zostanie podana wartość rynkowa na potrzeby ustalenia wynagrodzenia notariusza.

Małżonkowie zapytali, czy przeniesienie prawa użytkowania wieczystego działek w ramach umowy renty odpłatnej spowoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego? Sami byli jednak przekonani, że nie będą w ogóle rozliczać się z fiskusem, bo planowana umowa renty pozostaje poza zakresem PIT.

Czytaj więcej

Nieruchomości

Tylko rodzina będzie mogła być stroną umowy dożywocia

Firma ani fundusz nie odkupią już mieszkania od seniora. Ale to za mało, by ich w pełni chronić.

Do innych wniosków doszli urzędnicy. Odwołali się m.in. do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o PIT. Zauważyli, że nieruchomości były w przeszłości wykorzystywane przez podatniczkę w działalności. Odpłatne zbycie nieruchomości należącej do majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanej w działalności przez jednego z nich, stanowi więc w całości przychód firmy u tego, który faktycznie ją wykorzystywał.

Jednocześnie zdaniem fiskusa, jeżeli umowa renty ma charakter odpłatny, bez względu na to, czy świadczenia stron są ekwiwalentne, należy do niej odpowiednio stosować przepisy o sprzedaży. Przychód należy więc określić na podstawie wartości rynkowej, a powstanie on w momencie odpłatnego zbycia. Zdaniem urzędników jedynie późniejsza wypłata comiesięcznych rent będzie neutralna podatkowo.

Małżonkowie zaskarżyli interpretację i wygrali. Poznański WSA zgodził się, że w spornym przypadku nie ma możliwości zastosowania art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o PIT.

Odwołując się do uchwały NSA z 17 listopada 2014 r. (sygn. akt II FPS 4/14), zauważył, że zgodnie z nią w przypadku zbycia nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie nie jest możliwe określenie przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT na zasadach z art. 19 ust. 1 i 3 tej ustawy.

W ocenie WSA odesłanie w kodeksie cywilnym do odpowiedniego stosowania przepisów o sprzedaży w przypadku umów zamiany oraz renty ustanowionej za wynagrodzeniem nie może uzasadniać stosowania do przychodów z tego rodzaju umów regulacji z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT.

W spornej sprawie nie można mówić o cenie. I rozszerzającą wykładnię rozciągającą się na przychód osiągnięty ze stosunku umownego, w którym nie określono ceny w rozumieniu k.c., uznał za niedopuszczalną. Wyrok nie jest prawomocny.