Na kwotę wynagrodzenia netto mają wpływ zarówno potrącenia ustawowe i dobrowolne, jak też tzw. 30-krotność podstawy wymiaru składek oraz wejście w drugi próg podatkowy. Pracodawcy są zobligowani rozliczać wynagrodzenia, biorąc pod uwagę wszystkie te aspekty. W związku z tym niezmienna kwota brutto wynagrodzenia nie musi oznaczać, że tyle samo pieniędzy będzie do wypłaty w każdym miesiącu.
Czytaj także: Kasjerka w dyskoncie zarobi więcej niż nauczyciel
Roczne ograniczenie
Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie może przekroczyć w roku kalendarzowym równowartości trzydziestu kwot prognozowanego na ten rok przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarcze narodowej. W 2018 r. ten limit wynosi 133 290 zł. Nie ma tu znaczenia forma zatrudnienia, liczba pracodawców czy podjęcie zatrudnienia w trakcie roku.
Kwota podstawy kumuluje się na indywidualnym koncie pracownika w ZUS. Po przekroczeniu rocznego limitu, Zakład zazwyczaj informuje pracodawcę, że miało miejsce to przekroczenie.
Jeśli pracownik ma kilku pracodawców lub podjął zatrudnienie w trakcie roku, powinien przedłożyć w firmie oświadczenie, potwierdzając wysokość osiągniętej podstawy w danym roku kalendarzowym w innych zakładach. Coraz częstszą praktyką jest występowanie przez pracodawcę do ZUS w celu ustalenia podstawy wymiaru składek ubezpieczonego.