O ile określona wartość parametrów ekonomicznych w spółce bądź cena akcji nie zostanie osiągnięta, nie ma podstaw do wypłaty bonusu. Natomiast przy bardzo dobrych wynikach spółki lub wzroście kursu akcji spółki premia roczna może osiągnąć nawet równowartość kilkudziesięciu miesięcznych wynagrodzeń menedżera.
Stosowane w praktyce systemy motywacyjne mogą uprawniać menedżerów zarówno do premii rocznej gotówkowej (funkcja motywowania krótkoterminowego), jak i bonusu niepieniężnego (funkcja motywowania długoterminowego oraz zatrzymania menedżera w spółce). Ta pierwsza jest wypłacana menedżerowi zwykle w miesiącu następującym po walnym zgromadzeniu zatwierdzającym sprawozdanie finansowe spółki za poprzedni rok obrotowy.
[srodtytul]Preferencyjne zasady[/srodtytul]
Bonus niepieniężny zwykle ma formę przyznania menedżerowi akcji spółki na preferencyjnych zasadach. Liczba akcji za dany rok obrotowy jest wynikiem podzielenia kwoty będącej podstawą wyliczenia bonusu przez średnią wartość akcji spółki w założonym okresie. Prawo do ich nabycia może być odroczone w czasie, tj. realizowane w kilku transzach (np. po 12, 24 i 36 miesiącach od dnia, w którym uprawnienie powstało).
Jeżeli spółka zobowiązuje się w ramach bonusu umożliwić menedżerowi obejmowanie jej akcji nowej emisji, walne zgromadzenie postanawia o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego (art. 448 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/2000/DU2000Nr%2094poz1037a.asp]kodeksu spółek handlowych[/link]), z wyłączeniem prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy.
Zgodnie z art. 449 § 1 k.s.h. uchwała w tej sprawie powinna określać w szczególności wartość nominalną warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, cel tego podwyższenia, termin wykonania prawa objęcia akcji, a także grono menedżerów uprawnionych do objęcia akcji.
