- Jako spółka z o.o. przejęliśmy inny zakład pracy na podstawie art. 231 kodeksu pracy. Czy z mocy prawa staliśmy się stroną umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, zawartej przez poprzedniego zatrudniającego z jednym z pracowników? – pyta czytelnik.
W zakresie określonym w odrębnej pisemnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani świadczyć pracy w ramach umowy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność. Jest to legalna definicja zakazu konkurencji wynikająca z art. 1011 § 1 k.p. Przy czym przywołany przepis ma odpowiednie zastosowanie również do sytuacji, gdy pracodawca i pracownik – mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na szkodę – zawierają kontrakt o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 § 1 k.p.) – patrz wzór umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia.
Czytaj także: Jak ustalić czy pracownik naruszył zakaz konkurencji
Automatyczne wejście w prawa strony...
W świetle art. 231 § 1 k.p., w przypadku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego zatrudniającego, staje się on z mocy prawa stroną dotychczasowych umów, z zastrzeżeniem poniższych uwag.
Po pierwsze, pracodawca jest wówczas zobowiązany zaproponować nowe warunki pracy i płacy podwładnym świadczącym do tej pory obowiązki służbowe na innej podstawie niż umowa o pracę. Musi też wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni, do którego zainteresowani etatowcy mogą złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie akceptacji zmodyfikowanych warunków zatrudnienia. Jeżeli strony nie osiągną konsensusu, dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem czasu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia:
