Rada gminy S. przyjęła uchwałę w sprawie ustalenia ryczałtowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla właścicieli nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe lub inne nieruchomości wykorzystywane na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Zgodnie z § 1 uchwały określa ona zasady wymiaru stawki za gospodarowanie odpadami komunalnymi odnoszące się do „nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, wykorzystywanych jedynie przez część roku". W tej samej jednostce redakcyjnej rada gminy zawarła przepis zgodnie z którym podstawą wymiaru stawki jest „domek letniskowy lub inna nieruchomość wykorzystywana na cele rekreacyjnowypoczynkowe".
Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: u.c.p.g.) przewiduje rozwiązania szczególne dotyczące sposobu ustalania stawek opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi w stosunku do nieruchomości przeznaczonych na cele rekreacyjne. Odpowiedni przepis zawiera art. 6j ust. 3b u.c.p.g. Zgodnie z upoważnieniem w nim zawartym rada gminy w odniesieniu do takich nieruchomości musi wprowadzić stawkę ryczałtową. Podstawą wymiaru stawki jest nieruchomość na której znajduje się domek letniskowy, lub inna nieruchomość wykorzystywana na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Stawka opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od nieruchomości na których znajdują się domki ustalana w oparciu o art. 6j ust. 3b u.c.p.g. jest jedna na cały rok. Stąd rada gminy nie powinna posługiwać się w uchwale takimi sformułowaniami jak „wykorzystywana jedynie przez część roku". Okoliczność faktyczna w postaci okresu przez jaki użytkownicy korzystają z takiej nieruchomości w roku pozostaje bez wpływu na wysokość stawki opłaty za śmieci.
Czytaj także:
Gminy chcą wyższych opłat za śmieci z domków letniskowych
Kolegium Regionalnej Izby obrachunkowej we Wrocławiu (uchwała z 15 stycznia 2020 r., Nr 9/20) ujęło to zagadnienie prawne w następujący sposób: