5 lipca 2016 r. weszła w życie dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem (dalej: dyrektywa). Choć zasadniczo jest adresowana do przedsiębiorców i określa ich obowiązki oraz zakazy dotyczące ochrony tajemnic przedsiębiorstwa, to wkracza też w relacje pracownik – pracodawca.
Nie ulega bowiem wątpliwości, że prawie każdy zakład ma unikalne know-how, w tym tajemnice przedsiębiorstwa. Z kolei ich ochrona jest jednym z podstawowych obowiązków pracownika wskazanych w art. 100 kodeksu pracy. Co więcej, jednym z celów dyrektywy jest próba znalezienia odpowiedniej równowagi między ochroną know-how i tajemnic przedsiębiorstwa a utrzymaniem mobilności pracowników i poprawą konkurencyjności gospodarki Unii Europejskiej.
Jak wynika z art. 19 ust. 1 dyrektywy, kraje UE mają czas na jej implementację do 19 czerwca 2018 r. Jak nowe przepisy wpłyną na polskie prawo pracy?
Tajemnica przedsiębiorstwa
W krajach członkowskich dyrektywa ma ujednolicić przepisy o ochronie przedsiębiorców przed nieuczciwymi praktykami mającymi na celu przewłaszczenie tajemnic przedsiębiorstwa, takimi jak kradzież, nieuprawnione kopiowanie, szpiegostwo gospodarcze czy naruszenie poufności. Nie wszystkie państwa UE mają krajową definicję tajemnicy przedsiębiorstwa.
W Polsce reguluje to art. 11 ust. 4 ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jedn. DzU z 2003 r. nr 153, poz. 1503 ze zm.; dalej: ustawa). Zgodnie z nim tajemnicą przedsiębiorstwa są nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne mające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.