We wtorek Naczelny Sąd Administracyjny wydał ważny wyrok dotyczący interpretacji przepisów o CIT w kontekście unijnych regulacji do przeciwdziałania praktykom unikania opodatkowania, mających bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, tzw. dyrektywy ATAD.
Konkretnie chodziło o preferencję wyłączającą limitowanie kosztów w przypadku długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej.
Czytaj więcej
Przedsiębiorca może rozliczyć w podatkowych kosztach wydatek na zakup agregatu, który ma być awaryjnym źródłem energii w jego firmie.
We wniosku o interpretację spółka wskazała, że została powołana do realizacji kilku zadań inwestycyjnych polegających m.in. na budowie elektrowni węglowej z blokiem energetycznym o mocy ok. 1000 MW. Spółka podkreśliła, że inwestycja ma charakter strategiczny dla interesów państwa i istotny wpływ na bezpieczeństwo Polski. Była przekonana, że przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie musi uwzględniać tych wynikających z kredytów (pożyczek), bo inwestycja spełnia warunki z art. 15c ust. 8–10 ustawy o CIT. W praktyce może je zatem w całości zaliczyć do kosztów, bez limitowania.
Fiskus odpowiedział, że nie. Odwołując się m.in. do ustawy o gospodarce nieruchomościami, stwierdził, że nie pozwala ona na zaliczenie budowy urządzeń wytwarzających energię do inwestycji celu publicznego. Taki charakter mają jedynie budowa i utrzymanie urządzeń do przesyłania energii elektrycznej. Zatem budowa bloku węglowego nie może być uznana za projekt z zakresu infrastruktury publicznej z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT.
