W kwietniu 2016 r. podatnik nabył maszynę, która została zaliczona do środków trwałych i jednorazowo zamortyzowana. W czerwcu 2016 r. maszyna uległa uszkodzeniu, a podatnik – zgodnie z umową – zwrócił ją sprzedawcy. Czy podatnik powinien w tej sytuacji skorygować jednorazowy odpis amortyzacyjny? – pyta czytelnik.
Jednorazowa amortyzacja środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł jest możliwa na podstawie art. 22k ust. 7-13 ustawy o PIT (w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7-13 ustawy o CIT (w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych). Z przepisów tych wynika, że jednorazowe odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (zob. art. 22k ust. 8 ustawy o PIT oraz art. 16k ust. 8 ustawy o CIT).
W ustawie nie ma regulacji
Przepisy te nie regulują sposobu postępowania w przypadku zwrotu środka trwałego, w szczególności nie przewidują, aby w związku ze zwracaniem jednorazowo zamortyzowanych środków trwałych konieczne było korygowanie odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów uzyskania przychodów. W mojej ocenie powoduje to, że w przypadku zwrotu środków trwałych jednorazowo zamortyzowanych podatnicy nie powinni korygować kosztów uzyskania przychodów, lecz – jeżeli otrzymują zwrot zapłaconej ceny lub jej części – rozpoznawać przychody.
Co na ten temat sądzi skarbówka
Innego zdania są organy podatkowe, które uważają, że w tego typu przypadkach konieczne jest korygowanie kosztów uzyskania przychodów. Tytułem przykładu można wskazać interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2015 r. (ILPB1/4511-1-269/15-2/AA), w której czytamy, że „zwrot urządzenia potwierdzony wystawieniem faktury korygującej wpływa na zmniejszenie wcześniej zaewidencjonowanych kosztów nabycia (tj. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego). Zdarzenie to powinno zatem zostać uwzględnione w wielkości kosztów uzyskania przychodów poprzez ich zmniejszenie w okresie rozliczeniowym (miesiącu, roku podatkowym), w którym koszty te pierwotnie zostały zaksięgowane. Wnioskodawca powinien zatem pomniejszyć pierwotnie zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki o wartość środka trwałego i w konsekwencji dokonać stosownej korekty w okresie rozliczeniowym (miesiącu, roku podatkowym), w którym pierwotnie te koszty wykazano".
Od 1 stycznia zmieniły się przepisy
Należy jednak zauważyć, że interpretacja ta została wydana w 2015 r., a więc przed dodaniem od 1 stycznia 2016 r. do ustawy o PIT art. 22 ust. 7c oraz do ustawy o CIT art. 15 ust. 4i, które stanowią, że jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, to korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
