Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Gliwicach w wyroku z 23 sierpnia 2017 r. (I SA/Gl 528/17)
Stan faktyczny
W październiku 2016 r. podatnik wystąpił o wykładnię ustawy o PIT w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących należności uznane za nieściągalne z powodu ogłoszenia upadłości dłużnika. Jest przedsiębiorcą, prowadzi jednoosobową firmę świadczącą usługi budowlane. W latach 2010-2013 był opodatkowany liniowym PIT.
W 2010 r. przedsiębiorca zrealizował usługi (podwykonawstwo) na rzecz spółki i potwierdził to fakturami VAT, wykazując przychód należny w kwocie netto. Faktury te nie zostały uregulowane przez dłużnika, a w grudniu 2010 r. ogłoszono jego upadłość likwidacyjną. Podatnik zgłosił wspomniane wierzytelności do masy upadłości (IV kategoria). Jednak sąd umorzył postępowanie upadłościowe z tego powodu, że majątek upadłego nie wystarczał na pokrycie kosztów postępowania. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku innego kontrahenta. Podatnik zapytał czy jest uprawniony do skorygowania zeznania rocznego za 2010 r. i za 2013 r., w następstwie skorygowania ksiąg podatkowych za te lata, i wykazania w nich odpisów aktualizujących należności uznanych za nieściągalne z powodu ogłoszenia upadłości dłużników.
Fiskus potwierdził, że w opisanym przypadku zostaną spełnione zarówno przesłanki podatkowe, jak i rachunkowe, uzależniające zaliczenie odpisów aktualizujących należności do kosztów. Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, bo została ogłoszona upadłość obejmująca likwidację majątku. Jednak w ocenie urzędników nieprawidłowe jest stanowisko, że w związku z dokonaniem odpisu aktualizującego w 2016 r. podatnik jest uprawniony do korekty zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym ogłoszono upadłość dłużnika. Odpis aktualizujący będzie bowiem kosztem w dacie utworzenia odpisu, tj. w 2016 r., a nie, jak błędnie twierdzi podatnik, w 2013 r.
Rozstrzygnięcie
Przedsiębiorca zaskarżył interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił jego skargę. Zauważył, że spór w sprawie nie dotyczy możliwości zaliczenia odpisu aktualizującego należność uznaną za nieściągalną do kosztów, ale momentu tego zaliczenia.