Certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu zamieszkania/siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika, czyli państwa jego rezydencji podatkowej. Dla celów podatkowych certyfikat ma potwierdzać miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika dla celów podatkowych. Główną funkcją certyfikatu jest więc dokumentowanie stanu faktycznego.
Dokument ten ma potwierdzać, w którym państwie podatnik nieposiadający miejsca zamieszkania/siedziby na terytorium Polski, ale uzyskujący dochody ze źródeł położonych na terytorium naszego kraju, posiada rezydencję podatkową, tj. w którym państwie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu >patrz ramka.
Odsetki, dywidendy i wynagrodzenie za usługi
Polskie ustawy podatkowe wymieniają katalog przychodów, które – osiągane przez zagranicznych podatników – mogą podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym pobieranym u źródła (ang. withholding tax). Obowiązek w podatku u źródła (według krajowej stawki podatkowej) może zatem powstać w odniesieniu do odsetek, dywidend wypłacanych przez polski podmiot, czy też od wynagrodzenia wypłacanego w zamian za świadczenie określonego rodzaju usług (np. usług doradczych, marketingowych, prawnych itd.).
Podmiotem, na którym ciąży obowiązek poboru podatku u źródła od przychodów zagranicznego podmiotu, jest podmiot wypłacający określone wynagrodzenie objęte obowiązkiem podatkiem u źródła. Pełni on rolę płatnika.
Co do zasady 20 proc.
Krajowe przepisy ustaw o podatkach dochodowych przewidują tutaj krajową stawkę podatku pobieranego u źródła (w większości przypadków 20 proc.), niemniej ww. stawka krajowa może zostać zmniejszona lub w całości może zostać zastosowane zwolnienie od poboru podatku u źródła (tzw. stawka zwolniona), jeśli prawo do zastosowania ww. korzystniejszej stawki będzie wynikać albo z przepisów odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo z innych przepisów ustawy o podatku dochodowym (przepisów będących wynikiem implementacji dyrektywy unijnej „parent-subsidiary directive").