3. Podatnik obowiązany jest również do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celno-skarbowego oraz naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował ten sposób rozliczenia.
Trzeba przedstawić dokumenty
Po spełnieniu ww. warunków podatnik może korzystać z uprawnienia polegającego na rozliczeniu podatku z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej. Ustawodawca zastosował jednak mechanizm kontroli prawidłowości rozliczeń dokonywanych przez podatnika. Mianowicie podatnik jest obowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie czterech miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu (art. 33a ust. 6 ustawy o VAT).
Sankcje za naruszenie wymagań ustawowych
Opisywany sposób rozliczania podatku z tytułu importu towarów jest niewątpliwie ułatwieniem dla importerów. Pozwala ograniczyć przepływ pieniądza w przypadku częstego importu towarów lub importu towarów o znacznej wartości. Jednak ustawodawca dostrzegł także ryzyko związane ze stosowaniem art. 33a ust. 1 ustawy o VAT. Wobec czego postanowił, że zgodnie z art. 33a ust. 7 ustawy o VAT podatnik, który nie przedstawił ww. dokumentów, traci prawo do rozliczenia podatku w deklaracji podatkowej. Utrata prawa do rozliczenia podatku w deklaracji może dotyczyć nawet całej kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, która powinna być rozliczona w deklaracji. W tym przypadku podatnik obowiązany jest do zapłaty kwoty podatku wraz z odsetkami naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego.
Sankcja ta dotyczy jednak nie tylko podatnika. Solidarną odpowiedzialność z importerem ponosi również przedstawiciel celny.
Firmy mają wątpliwości
Opisywany sposób rozliczania podatku z tytułu importu towarów cieszy się znaczną popularnością wśród podatników. Jednak stosowanie art. 33 ust. 1 ustawy o VAT wiąże się w praktyce z wieloma trudnościami, które w dużej mierze wynikają z jego niespójności.
Zaświadczenia o niezaleganiu we wpłatach składek i podatków, o których mowa w art. 33a ust. 2 ustawy o VAT, powinny być składane naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów. Przepis ten wprost wskazuje zatem organy właściwe miejscowo. Jednak już art. 33a ust. 6 ustawy o VAT, odnoszący się do dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku w deklaracji, stanowi że podatnik jest obowiązany do przedstawienia potwierdzenia rozliczenia podatku naczelnikowi urzędu celno-skarbowego. Przepis ten nie nakłada więc obowiązku złożenia potwierdzenia rozliczenia podatku w deklaracji wszystkim organom, przed którymi dokonywany był import. Budziło to jednak wątpliwości podatników czy wystarczające jest złożenie potwierdzenia rozliczenia podatku w deklaracji tylko do naczelnika urzędu celno-skarbowego właściwego ze względu na siedzibę importera, czy konieczne jest przesłanie tych dokumentów każdemu organowi, przed którym dokonywany był import towarów. Praktyka organów była różna, a Ministerstwo Finansów w swoich wytycznych stało na stanowisku, że chodzi o wszystkie organy, przed którymi dokonany był import. Obrona argumentacji zawartej w stanowisku ministerstwa jest dość trudna, zważywszy na to, że ustawodawca zróżnicował organy właściwe w ramach tego samego przepisu.