Pewien obywatel, powołując przepisy Konstytucji oraz ustawy o dostępie do informacji publicznej domagał się na drodze sądowej zobowiązania Prokuratora Generalnego do podania mu numerów telefonów służbowych stacjonarnego i komórkowego, "pod którymi organ jest osiągalny, telefony odbiera".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie miał co prawda wątpliwości, że Prokurator Generalny jest podmiotem obowiązanym do udostępniania informacji publicznej, jednakże numer telefonu nie jest informacją publiczną. Zatem żądanie obywatela nie dotyczyło udostępnienia informacji publicznej, lecz zmierzało do uzyskania możliwości komunikowania się z organem w sprawie indywidualnej z pominięciem przyjętych w tym zakresie form, a w szczególności z pominięciem regulacji prawnych związanych z realizacją przez organ przypisanych mu zadań z wykorzystaniem struktur organizacyjnych w podległym mu urzędzie, w tym załatwiania spraw obywateli.
Jak podkreślono, osoby zainteresowane kontaktem telefonicznym z Prokuratorem Generalnym mogą to realizować poprzez, działające w strukturze organizacyjnej Prokuratury, komórki. Ponadto, zdaniem WSA, przy kwalifikacji danej informacji jako informacji publicznej istotne jest przede wszystkim to, co dana informacja zawiera i czemu ma służyć. – Z samego zaś faktu, że telefon jest służbowy nie można wyprowadzić wniosku, że jego numer jest informacją publiczną – stwierdził sąd.
Niezadowolony z takiego rozstrzygnięcia obywatel złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podniósł w niej, że pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił bardzo szeroko a orzecznictwo sądowo – administracyjne również opowiedziało się za jak najszerszym ujęciem obowiązku informacyjnego. Telefon służbowy (komórkowy) Prokuratora Generalnego służy zaś niewątpliwie wykonywaniu przez niego czynności służbowych, a więc jest narzędziem służącym do wykonywania powierzonych mu prawem zadań publicznych. Identyfikację tego narzędzia stanowi numer telefonu.
W skardze mężczyzna zaakcentował, że w chwili obecnej powszechne jest posługiwanie się telefonem komórkowym (oczywiście przy pełnym poszanowaniu dóbr osobistych osób, które świadomie rezygnują z korzystania z tego środka komunikacji) a zatem jeżeli osoba, będąca organem publicznym, korzysta w celu wykonywaniu swojej funkcji ze środków komunikacji, to informacje, dotyczące tych środków komunikacji, są informacją publiczną.
