Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe nie stosuje się przy współwłasności w częściach ułamkowych lokalu użytkowego – garażu wielostanowiskowego w budynku mieszkalnym wraz z gruntem stanowiących odrębny przedmiot własności. Obowiązek podatkowy ciąży w takim przypadku na współwłaścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w prawie własności. Jeżeli wyodrębniono własność lokali, to obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną w rozumieniu art. 3 ustawy o własności lokali ciąży na właścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej. Wynika tak z art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Obowiązek zapłaty
NSA w wyroku z 3 listopada 2016 r. (II FSK 2082/14) zwrócił uwagę, że z zasady o solidarnym obowiązku podatkowym, wyrażonej w art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że każdemu z podatników podatku od nieruchomości, powinna zostać doręczona identyczna decyzja podatkowa określająca (ustalająca) całą wysokość zobowiązania podatkowego od danej całej nieruchomości. Zdaniem NSA, ustanowienie solidarnego obowiązku zapłaty podatku oznacza, że każdy ze współwłaścicieli będzie obowiązany do uiszczenia całej kwoty należności podatkowej, a zapłata przez jednego, bądź kilku z nich zwalnia pozostałych z obowiązku zapłaty. Podobne stanowisko wynika także z wyroku tego samego sądu z 21 stycznia 2015 r. (II FSK 3193/12).
Majątek małżonków
Z wyroku WSA w Lublinie z 7 września 2007 r. (I SA/Lu 84/07) wynika, że obowiązujący kodeks rodzinny i opiekuńczy wprowadza zasadę, iż dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej przez oboje małżonków lub jednego z nich, chyba, że – zgodnie z przepisami – stanowią one majątek odrębny. Jako dorobek małżonków traktuje się przedmioty majątkowe, których nabycie następuje we własnym interesie, a więc które przyczynią się do powstania lub zwiększenia majątku objętego wspólnością ustawową. O zaliczeniu nabytego przedmiotu do majątku wspólnego decyduje chwila jego definitywnego nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej.
Sąd zwrócił uwagę, że o przeznaczeniu przedmiotów nabytych w trakcie trwania wspólności ustawowej nie mogą świadczyć oświadczenia składane w akcie notarialnym. Co istotne, gdy nieruchomość została nabyta w czasie trwania związku małżeńskiego, a małżonkowie pozostawali wówczas we wspólności majątkowej, o zaliczeniu jej do majątku odrębnego nie może przesądzić jedynie okoliczność, że stroną umowy był tylko jeden z małżonków, a także to, że tylko jeden z nich jest wpisany do księgi wieczystej. Zasada ta znajduje swoje potwierdzenie w postanowieniu Sądu Najwyższego z 16 października 1997r. (I CKN 130/95).
Kto będzie adresatem pisma
Jak wynika z wyroku NSA z 13 października 2000 r. (I SA/Gd 399/00), tak długo, jak istnieje współwłasność nieruchomości, obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży solidarnie na jej współwłaścicielach. Adresatami decyzji są zatem wszyscy współwłaściciele, bez względu na to, czy i w jaki sposób wywiązują się z ciążących na nich zobowiązań podatkowych.
