Podstawa ZUS
Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej: składki) jest przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy (§ 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe; DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.; dalej: rozporządzenie). Natomiast wartość pieniężną świadczenia w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu, a jeśli brak takich przepisów, to wysokość świadczeń, jeśli ich przedmiotem są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy, ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy (§ 3 rozporządzenia).
Co więc jest podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w przypadku przychodu z nieodpłatnych świadczeń dla pracownika: przychód według ustawy o PIT czy wartość rynkowa rzeczy lub usług? Skoro rozporządzenie wyraźnie stanowi, że podstawą wymiaru składek jest przychód określony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to do wymiaru tych składek należy przyjmować wartość świadczenia ustaloną zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o PIT.
Zasada ta dotyczy wyłącznie pracowników. Dla zleceniobiorcy wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu korzystania z samochodu udostępnionego przez zleceniodawcę do celów prywatnych, a tym samym podstawę wymiaru składek na ZUS, ustala się na podstawie cen rynkowych.
Doliczone do pensji
Wartość uzyskanego przez pracownika przychodu z tytułu używania do celów prywatnych służbowego samochodu pracodawca dolicza do innych przychodów uzyskanych przez pracownika w danym miesiącu ze stosunku pracy. Od łącznej sumy przychodów pracodawca ma obowiązek – jako płatnik – obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy.
Tylko do działalności
Artykuł 86a ustawy o VAT daje prawo do odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w wysokości 50 proc. lub 100 proc. podatku. Przedsiębiorca ma prawo odliczyć podatek naliczony w całości, m.in. jeśli wykorzystuje samochód osobowy wyłącznie do działalności gospodarczej. Aby pojazd był uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, należy w tym celu prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Prowadzenie takiej ewidencji wyklucza – zgodnie z ustawą o VAT – korzystanie z samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą >patrz ramka.