Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT,odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k ustawy o PIT, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e ustawy o PIT, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Co do zasady 20 proc.
Podatnicy wybierają jedną z metod amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Przy czym wybraną metodę stosuje się aż do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego (art. 22h ust. 2 ustawy o PIT).
W przypadku samochodów osobowych podstawowe znaczenie w amortyzacji ma metoda liniowa. Polega ona na tym, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych rozlicza się przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych (w przypadku samochodów osobowych wynosi ona 20 proc.) i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT (zob. art. 22i ustawy o PIT).
Przykład
Załóżmy, że u czytelnika wartość początkowa pojazdu wyniosła 24 000 zł. Nabyty pojazd jest fabrycznie nowy. Został oddany do używania w styczniu 2016 r. Odpisów amortyzacyjnych czytelnik dokonuje za okresy miesięczne. Podatnik wybrał metodę liniową z zastosowaniem ustawowej 20-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej. Pierwszy odpis amortyzacyjny czytelnik będzie mógł rozliczyć za luty 2016 r. Miesięczny odpis amortyzacyjny wyniesie 400 zł (24 000 zł x 20 proc. : 12 m-cy).
W przypadku metody liniowej istnieje możliwość podwyższenia (po spełnieniu ustawowych warunków) bądź obniżenia ustawowych stawek amortyzacyjnych (tutaj decyzje samodzielnie podejmuje podatnik).