Uzasadniając decyzję o odwołaniu Teresy N. (dane zmienione) w trakcie roku szkolnego ze stanowiska wicedyrektora, dyrektor zespołu szkół ponadgimnazjalnych wyliczał zarzuty. Wymieniał m.in. antagonizowanie „wybranej grupki zaprzyjaźnionych nauczycieli" i bagatelizowanie kwestii bezpieczeństwa młodzieży.
Teresa N. miała rozpowszechniać w szkole szkalujące informacje o swoim zwierzchniku, który leżał wtedy w szpitalu. Tolerowała nakłanianie uczniów przez niektórych nauczycieli do składania fałszywych zeznań w sądzie w sprawie rzekomego molestowania nauczycielek przez dyrektora, a nawet sama zeznawała na jego niekorzyść w nadziei na przejęcie tego stanowiska. Spowodowało to złą opinię o szkole, podziały w gronie pedagogicznym i utratę zaufania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Teresa N. zwróciła uwagę, że uzasadnienie odwołania nie wskazuje żadnego konkretnego zdarzenia, które mogłoby stanowić „szczególnie uzasadniony przypadek", jaki zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty może być powodem odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w trakcie roku szkolnego. Zarzuty dotyczące rzekomego manipulowania faktami i tolerowania nakłaniania młodzieży przez niektórych nauczycieli do składania fałszywych zeznań przeciwko dyrektorowi są absurdalne – twierdziła. Niezależnie od tego są niezgodne z prawdą i mają charakter osobisty, niezwiązany z funkcją wicedyrektora. Teresa N. nie faworyzowała grupki zaprzyjaźnionych nauczycieli ani nie bagatelizowała kwestii bezpieczeństwa młodzieży.
Sąd stwierdził, że art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, który mówi o odwołaniu ze stanowiska kierowniczego, ma zastosowanie również do stanowiska wicedyrektora szkoły. W myśl tego przepisu organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce, odwołuje z niego w przypadkach szczególnie uzasadnionych. WSA ocenił, że akt odwołania Teresy N. naruszał wspomniany przepis. Chodzi w nim bowiem o działanie lub zaniechanie o charakterze zupełnie wyjątkowym i nadzwyczajnym. Odwołując Teresę N. ze stanowiska ze skutkiem natychmiastowym, dyrektor zespołu szkół tego nie wykazał. W opinii WSA uzasadnienie odwołania to arbitralny zbiór zarzutów o charakterze osobistym, nieodwołujący się do konkretnych zdarzeń, zachowań czy wypowiedzi, bez próby ich udowodnienia czy choćby uprawdopodobnienia. Nie można więc było uznać, że zaistniał szczególnie uzasadniony przypadek pozwalający na odwołanie ze stanowiska w ciągu roku szkolnego bez wypowiedzenia – orzekł sąd, uchylając zaskarżone zarządzenie.
sygnatura akt: II SA/Ke 775/16
