Ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw uprawnia przedsiębiorców do ubiegania się o przyznanie dofinansowania wynagrodzeń dla pracowników objętych przestojem ekonomicznym lub obniżeniem wymiaru czasu pracy.
Wbrew sugestiom niektórych analityków ustawa nie ogranicza dofinansowania jedynie do pracowników „zwykłych" agencji, czyli zatrudnionych w celu świadczenia pracy na rzecz agencji pracy tymczasowych. Artykuł 15 g ustawy jednoznacznie traktuje o pracownikach objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy. W ustępie czwartym tego artykułu zawiera się definicja pracownika - jest osoba fizyczna, która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy lub jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług.
Zgodnie z ustawą o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (art. 7) agencja zatrudnia pracowników tymczasowych właśnie na podstawie umowy o pracę lub kieruje osoby nie będące pracownikami agencji do wykonywania pracy tymczasowej na podstawie umowy zlecenia. Pracownicy tymczasowi wpisują się zatem w definicję pracownika zawartą w przepisach tarczy antykryzysowej. Warto przypomnieć, że ich pracodawcą jest agencja pracy tymczasowej.
Zobacz też: Anna Wicha: Ktoś zapomniał o sektorze pracowników tymczasowych
