Z formalnego punktu widzenia kontrakt menedżerski nie należy do umów nazwanych, której elementy wynikają z przepisów prawa. Jest on kwalifikowany jako umowa o świadczenie usług, do której na podstawie art. 750 kodeksu cywilnego odpowiednie zastosowanie znajdują przepisy dotyczące umowy zlecenia. Niemniej jednak takie umowy funkcjonują, a praktyka wykształciła ich nazwę ze względu ich przedmiot i strony.
Przedmiotem kontraktu menedżerskiego jest świadczenie usług zarządzania. W literaturze przedmiotu można się spotkać z definicją, zgodnie z którą kontrakt menedżerski jest umową, na podstawie której przedsiębiorca zleca zarządzającemu zarządzanie przedsiębiorstwem w jego imieniu (rzadziej w imieniu własnym), na rzecz i w interesie przedsiębiorcy zlecającego oraz na jego rachunek i ryzyko. Kontrakt menedżerski powinien zatem charakteryzować się tym, że jego zawarcie stanowi upoważnienie dla menedżera do samodzielnego podejmowania czynności faktycznych i prawnych dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem (tak: wyrok Sądu Najwyższego z 12 listopada 2014 r., I UK 126/14 oraz z 4 kwietnia 2002 r., I PKN 776/00).
Osoba z zewnątrz
Kontrakt menedżerski zawiera się z menedżerem, powierzając mu zarządzanie działalnością spółki lub jej częścią. Nie jest to równoznaczne z tym, że świadczącym usługi na podstawie kontraktu menedżerskiego może być tylko członek zarządu. W ich przypadku mówimy o podwójnym umocowaniu do zarządzania spółką.
Przyjmuje się bowiem, że niezależnie od zatrudnienia członka zarządu – czy to na podstawie umowy o pracę, czy umowy cywilnoprawnej – stanowią one tylko dodatkowy dokument zawierający postanowienia dotyczące wzajemnych zobowiązań stron, takich jak np. wysokość wynagrodzenia, szczegółowe zasady zarządzania spółką, czy też wymóg i warunki zachowania zakazu konkurencji. Nie stanowią one natomiast same w sobie umocowania dla członka zarządu do reprezentowania spółki. Ta kompetencja wynika bowiem z samego faktu powołania.
Należy pamiętać, że sytuacja menedżera – członka zarządu jest uregulowana nie tylko przez postanowienia umowy zawartej ze spółką, ale także przepisy kodeksu spółek handlowych czy postanowienia statutu spółki. Kontrakt menedżerski stanowi zatem doprecyzowanie relacji nawiązanej między spółką a członkiem zarządu (tak: wyrok SN z 17 maja 2016 r., I UK 171/15).