Fiskus zakłada, że obecność konkretnego kodu w wymaganych rejestrach warunkuje to, czy wykonywane przez podatnika czynności są działalnością gospodarczą, czy nie. Jest to podejście nadmiernie formalistyczne, niemające podstaw w przepisach prawa i oparte na niezrozumieniu natury działalności gospodarczej.
[srodtytul]Praktyka bogatsza niż dokumenty[/srodtytul]
Przedmiot działalności gospodarczej według klasyfikacji PKD wykazywany jest w rejestrze REGON i w ewidencji działalności gospodarczej, umowie spółki i KRS (zależnie od formy prowadzenia działalności). Przedsiębiorca często nie jest w stanie przewidzieć wszystkich z określonych w PKD rodzajów działalności, jakie może wykonywać w przyszłości. Zakłada więc nierzadko, że wystarczające będzie podanie podstawowych z tych rodzajów.
Brak wpisu kodu PKD odpowiadającego rzeczywiście prowadzonej działalności gospodarczej może stanowić uchybienie obowiązkom administracyjnym (z punktu widzenia przepisów o statystyce publicznej). Nie oznacza jednak, że działalności takiej przedsiębiorca nie może prowadzić. Brak ten nie powinien także pociągać za sobą negatywnych konsekwencji podatkowych.
Co więcej, gdy czynności przedsiębiorcy jedynie pośrednio wiążą się z głównym przedmiotem jego działalności gospodarczej (mają charakter wspierający czy akcesoryjny), obowiązek takiego wpisu w ogóle nie powstaje; co nie zmienia faktu, że czynności te podejmowane są w ogólnych ramach jego działalności.
