Od stycznia 2017 r. zaostrzono przepisy o PIT i o CIT przez zmianę definicji źródeł położenia przychodów. Zmiana dotyczy art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o PIT oraz art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT. Ustawodawca zmienił w ten sposób na niekorzyść polskich firm zasady opodatkowania transakcji dokonywanych z przedsiębiorcą zagranicznym.
Gdzie są uzyskiwane przychody
Zmiana definicji źródła położenia przychodów spowodowała, że polscy przedsiębiorcy korzystający z usług zagranicznych kontrahentów wykonujących usługi reklamowe, doradcze, księgowe i inne niematerialne świadczenia muszą zapłacić podatek dochodowy u źródła w polskim urzędzie skarbowym. W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT (art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o PIT) za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez firmy, które nie mają w Polsce siedziby lub zarządu uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. Według przepisu mimo, że świadczenie nie zostało wykonane w Polsce, to zagraniczny kontrahent osiągnął dochód w Polsce i dla miejsca powstania tego dochodu nie ma znaczenia gdzie zawarto umowę,wykonano usługę reklamową oraz gdzie zapłacono należność za reklamę. Takie stanowisko potwierdza wyrok NSA z 25 maja 2017 r. (II FSK 1043/15), w którym czytamy, że „Nie ma (...) znaczenia dla powstania ograniczonego obowiązku podatkowego miejsce zapłaty wynagrodzenia czy też siedziba podmiotu, który wynagrodzenie to wypłaca i wykorzystuje rezultat działalności". Przy takiej regulacji każdy spór będzie więc rozstrzygany na niekorzyść polskiego przedsiębiorcy.
Wychodzi na to, że polski przedsiębiorca musi płacić ze swojej kieszeni podatek dochodowy za to, że np. kupił na Facebooku usługę reklamową własnej firmy.Receptą na skorzystanie z przywileju umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Irlandią i sposobem na niepłacenie podatku w Polsce jest uzyskanie od Facebooka certyfikatu rezydencji albo potrącenie przez polską firmę podatku przed zapłatą za usługę, co jest niemożliwe, gdyż Facebook nie zrealizuje wówczas usługi wskutek braku zapłaty pełnej żądanej ceny. Jest to zatem wojna z wiatrakami polskich przedsiębiorców z fiskusem, bo organy podatkowe doskonale wiedzą, że wyegzekwowanie certyfikatu rezydencji od międzynarodowego koncernu Facebook Ireland Limited, którego główna siedziba jest w Irlandii, (dotyczy to również innych globalnych firm) albo potrącenie podatku z wpłaty, jest w praktyce niemożliwe. Tym sposobem fiskus zaciera ręce, bo podstawił kapelusz, który zostanie napełniony, chociaż Facebook nie zapłaci podatku.
Przykład
Firma P, która jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą w Kołobrzegu, reklamowała swoje posty i wydarzenia na portalu społecznościowym Facebook. Po zakończeniu reklamy i uregulowaniu należności 30 października2017 r. w wysokości 1800 zł firma otrzymała fakturę pobraną z portalu za zakupione usługi reklamowe. W fakturze zaznaczono, że wszystkie podatki płaci nabywca usługi. Czy przedsiębiorca ma obowiązek zapłacić podatek dochodowy oraz VAT za zakupioną reklamę? Czy certyfikat rezydencji o miejscu siedziby koncernu Facebook w Irlandii pobrany ze strony internetowej jest ważny?
Polska spółka nabyła usługi reklamowe od zagranicznego podmiotu, więc musi zapłacić podatek dochodowy w Polsce. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które wypłacają należności m.in. za usługi reklamowe od firmy zagranicznej, płacą zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20 proc. przychodu bez pomniejszania go o koszty uzyskania przychodu. Podatek należy wpłacić w terminie do 7. dnia następnego miesiąca po zapłaceniu należności kontrahentowi, a więc do 7 listopada 2017 r. na konto urzędu skarbowego właściwego dla rozliczeń osób zagranicznych, a więc w tym przypadku do Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie. Polska firma, jako płatnik podatku, na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy o CITma również obowiązek:
