Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 września 2017 r. (0111-KDIB1-2.4010.134.2017.2.ANK).
Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce i prowadzi działalność polegającą na handlu hurtowym i detalicznym drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła w wyspecjalizowanych sklepach. Ze względu na dynamiczny rozwój tej działalności, wnioskodawca podjął decyzję o wybudowani hali magazynowo-handlowej. Hala ta miała powstać na gruncie wydzierżawionym od wspólników spółki. W związku z tym, w latach 2014-2017 spółka poniosła koszty związane m.in. z dokumentacją geotechniczną, opłatami związanymi z wydaniem warunków i pozwolenia na budowę, projektem architektonicznym, pracami porządkowymi na terenie inwestycji itd.
W marcu 2017 r, ze względu na możliwość wybudowania hali w korzystniejszej lokalizacji, tj. w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, wnioskodawca podjął decyzję o zaniechaniu inwestycji i chce poddać ją w stan likwidacji. Dodatkowo, spółka wskazała, że rozpoczęta inwestycja nie była zakończona i nie podlegała amortyzacji.
W związku z tym, wnioskodawca zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy może na podstawie protokołu likwidacji inwestycji odnieść poniesione koszty inwestycyjne w ciężar kosztów podatkowych roku, w którym podjęto uchwałę o zaniechaniu inwestycji. Stanowisko spółki, iż może ona zaliczyć poniesione koszty inwestycyjne w koszty roku podatkowego, w których podjęto decyzję o likwidacji zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o CIT zostało uznane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej za prawidłowe.
Komentarz
