Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nałożył karę (Decyzja nr DKK-173/2014) w wysokości 20 tys. zł na firmę paliwową za dokonanie koncentracji bez zgody urzędu. Polegała ona na wieloletnim wydzierżawieniu stacji paliw, sklepu i punktu gastronomicznego od innego przedsiębiorcy. W opinii UOKiK tego typu transakcja powinna zostać zgłoszona do urzędu. Tymczasem tak się nie stało, a sama firma wystąpiła o zgodę na dokonanie koncentracji dopiero wówczas, gdy porozumiała się z wydzierżawiającym, że ten ostatecznie sprzeda jej wymienione nieruchomości. Uznała bowiem, że dopiero nabycie (zakup) części mienia innego przedsiębiorcy zobowiązuje ją do zgłoszenia zamiaru koncentracji, podczas gdy wcześniejsza dzierżawa takim nabyciem nie była i przepisom o koncentracji nie podlegała.
UOKiK miał na tę kwestię inny pogląd. Uznał, że firma naruszyła przepisy. Po pierwsze należy oczywiście odnotować, że w omawianym przypadku spełnione były kryteria wielkości obrotu przedsiębiorców, które wpływają na obowiązek zgłaszania zamiaru koncentracji lub mogą z niego zwalniać. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 13 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (DzU z 2015 r., poz. 184 ze zm.) zamiar koncentracji podlega zgłoszeniu prezesowi urzędu, jeżeli:
- łączny światowy obrót przedsiębiorców uczestniczących w koncentracji w roku obrotowym poprzedzającym rok zgłoszenia przekracza równowartość miliarda euro lub
- łączny obrót na terytorium Polski przedsiębiorców uczestniczących w koncentracji w roku obrotowym poprzedzającym rok zgłoszenia przekracza równowartość 50 mln euro.
Zgodnie z ust. 2 powyższy obowiązek dotyczy zamiaru:
